Amerikan İç Savaşı Mitleri

İç Savaş (1861-5) sayısız efsane ve sahteleri doğurdu.

Cumhuriyetçiler köleliği ortadan kaldırmaya niyetlenmediler – sadece onu “içermek”, yani zaten var olduğu 15 eyaletle sınırlamak. Demokratların çoğu bu çözümü kabul etti.

Bu Demokrat parti içinde bir bölünmeye yol açtı. “Ateş yiyiciler” burayı terk ettiler ve kendi ayrılık yanlısı siyasi örgütlerini kurdular. Güneyde kentli göçmenler ve dağ çiftçileri gibi büyüyen seçmenler, bir tür haksız rekabet olarak köleliğe karşı çıktılar. 1861’de güneyli ailelerin dörtte birinden daha azının köle vardı. Esas olarak pamuk yetiştiren köle merkezli işletmeler o kadar karlıydı ki köle fiyatları 1850’lerde neredeyse iki katına çıktı. Bu, köleleri – ve toprağı – en zengin vatandaşlar dışında herkesin erişemeyeceği bir hale getirdi.

Pamuk, 1860 yılında Birleşik Devletler ihracatının beşte üçünü temsil ediyordu. Endüstriyel ithalata olduğu gibi bağımlı olan Güneyliler serbest ticareti desteklediler. Kuzeyliler hararetli ticaret korumacılarıydı. Federal hükümet gelirinin çoğunu gümrük vergilerinden elde etti. Gelir vergisi ve kurumlar vergisi henüz icat edilmedi.

Eyaletler, ayrılık konvansiyonları ve eyalet çapında oylamalar sonucunda teker teker ayrıldı. Konfederasyon (Amerika Konfederasyon Devletleri) ancak daha sonra doğdu. Konfederasyonun tüm bileşenleri bir anda ayrılmadı. Yedi – “çekirdek” – 20 Aralık 1860 ve 1 Şubat 1861 arasında ayrıldı. Bunlar: Güney Carolina, Mississippi, Florida, Alabama, Georgia, Louisiana ve Teksas.

Diğer dört – Virginia, North Carolina, Tennessee ve Arkansas – Nisan 1861’de Fort Sumter’a yapılan saldırıdan sonra onlara katıldı. İki tanesi – Kentucky ve Missouri – ayrıldı, ancak savaş boyunca Birliğin ordusu tarafından kontrol edildi. Maryland ve Delaware köle eyaletleriydi ama ayrılmadılar.

Abraham Lincoln’dan önce gelen Başkan James Buchanan, federal hükümetin ayrılmayı önlemek için güç kullanmayacağını açıkça belirtti. Ayrılmanın anayasaya aykırı olduğu ilan edildi.Sadece 1869’da (Teksas’a karşı Beyaz) – İç Savaş’ın sona ermesinden dört yıl sonra. New England, İngiltere ile ticaretini korumak için 1812’de Anglo-Amerikan çatışması sırasında neredeyse ayrıldı.

Konfederasyon anayasası, köle ticaretine izin vermesine rağmen Afrika köle ticaretini (Afrika’dan köle satın almak) yasakladı. İlk Konfederasyon başkenti Richmond, Virginia’da değil Montgomery, Alabama’da idi. Konfederasyon başkanının görev süresi – Jefferson Davis ilk seçildi – Birlik’te olduğu gibi dört değil, altı yıldı.

Fort Sumter, Konfederasyonun Birliğe karşı ilk saldırısı değildi. Konfederasyon topraklarındaki 11 kaleye ve askeri tesise yapılan saldırılardan önce geldi.

Lincoln, 1860’ta halk oylarının yalnızca yüzde 40’ını kazandı. Bu nedenle, onun kölelik karşıtı gündemine Güney’in şiddetli direnişi. 1864’te Cumhuriyetçiler o kadar popüler olmadılar ki, isimlerini Birlik Partisi olarak değiştirmek zorunda kaldılar. Lincoln’ün başkan yardımcısı Johnson aslında bir Demokrat’tı ve ayrışan bir eyalet olan Tennessee’den selamladı.

Ayrılmış bir eyalette Senato’da kalan tek senatördü.

Yeniden inşa, savaş bitmeden çok önce, Birlik işgali altındaki Louisiana, Arkansas ve Tennessee’de başladı. Köle vergisi, Güney’de eyalet gelirinin önemli bir kaynağıydı (Güney Carolina’da yüzde 60’a kadar). Kurtuluş neredeyse iflasa yol açtı.

Connecticut, Minnesota ve Wisconsin’deki Birlik eyaletleri, siyah erkeklere oy hakkı verilmesi için anayasa değişikliklerini kabul etmeyi reddetti. Birlik ordusu, sadık Güneylilerin tarlalarında çalışmak üzere siyah işçi çetelerini görevlendirdi ve siyah işçileri zorla ailelerinden ayırdı.

Efsanenin aksine, siyah ailelerin yaklaşık üçte ikisi her iki ebeveyn tarafından yönetiliyordu. Gerçi köle evlilikleri, antebellum Güney’de yasal olarak anlamsızdı. Ancak köle hanelerinin yaklaşık yüzde 90’ı ölüme veya zorunlu ayrılığa kadar bozulmadan kaldı. Kadınların ortalama doğum yaşı 20’dir.

Ayrışma siyahlar tarafından başlatıldı. Özgür insanlar ayrı siyah kiliseler ve eğitim tesisleri için sıkı ve özlemle lobi yaptılar. Linç de siyahlarla sınırlı değildi. Örneğin, Eylül 1862’de Teksas, Gainesville’de kırk dört Birlik destekçisi beyaz bir grup linç etti. Benzer olaylar Kuzey Karolina’daki Shelton Laurel’de de gerçekleşti. Ku Klux Klan, Güney’deki Demokrat partinin paramiliter koluydu, ancak hiçbir zaman resmen onaylamadı. Tarlalardaki işgücünü “disipline etmek” için kullanıldı – ama aynı zamanda Cumhuriyetçileri de hedef aldı.

Demokratlar, savaştan sonra isimlerini Muhafazakar Parti olarak değiştirdiler. 1877’ye gelindiğinde, eski Konfederasyon devletlerinin tümünde yeniden iktidara geldi.