İşte iki Sanskritçe kelime. Biri Pravritti, yani ona doğru dönüyor, diğeri ise Nivritti, yani geriye dönüyor. “Dönen” dünya, “Ben ve benim” dediğimiz şeydir; o “ben” i sürekli zenginlik, para ve güç, isim ve şöhretle zenginleştiren, kavrayıcı nitelikte olan, her şeyi tek bir merkezde biriktirme eğiliminde olan, o merkez “ben” olan her şeyi içerir. Bu, her insanın doğal eğilimi olan Pravritti’dir; her şeyi her yerden alıp bir merkeze yığıyor, o merkez insanın kendi tatlı benliğidir. Bu eğilim kırılmaya başladığında, Nivritti olduğunda veya “uzaklaştığında” ahlak ve dine başlayın. Hem Pravritti hem de Nivritti işin doğasındadır: İlki kötü iştir ve ikincisi iyi iştir. Bu Nivritti, tüm ahlakın ve tüm dinin temel temelidir ve onun mükemmelliği, bütünüyle kendinden vazgeçme, zihni, bedeni ve her şeyi başka bir varlık için feda etmeye hazır olmasıdır.
Bir insan bu duruma ulaştığında, Karma – yoganın mükemmelliğine ulaşmıştır. Bu, iyi işlerin en yüksek sonucudur. Bir insan, hiçbir Tanrı’ya inanmamasına ve hiçbir zaman inanmamasına rağmen tek bir felsefe sistemini incelememiş olsa da, hayatı boyunca bir kez bile dua etmemiş olsa da, iyi eylemlerin basit gücü onu buna getirdi. hayatını ve diğer her şeyi başkaları için bırakmaya hazır olduğunu belirtmekle, dindar adamın dualarıyla ve filozofun bilgisiyle geleceği noktaya geldi; ve böylece filozofun, işçinin ve adananın tek bir noktada buluştuğunu görebilirsiniz, bu bir nokta kendinden vazgeçmektir.
Daha fazla bilgi almak için şu adresi ziyaret edin: http://www.spiritual-simplicity.com
GIPHY App Key not set. Please check settings