Golfte Dinamik Zihinsel Yaklaşım Nasıl Geliştirilir

Golfünüzü iyileştirmek için dinamik bir zihinsel yaklaşım geliştirmenize yardımcı olacak bazı ipuçları.

Bir maç doruk noktasına ulaştığında, büyük oyuncu daha yavaş ve daha yavaş olmaya eğilimlidir.

Son yeşilde vuruş birincisine göre daha zor değil; Muhtemelen tecrübeli gözü ona ilk bakışta bilmesi gereken her şeyi anlatıyor.

Ancak, bilincinde olduğu tek şey topu delecek vuruş hissi olana kadar, vurmanın ne anlama geldiğini zihninden çıkarıp atana kadar, bazen başlatılmamış seyircilerin kızgınlığına kafa yorar.

Öğrenci, diyelim ki, iyi ilerleme kaydediyor. Oyununu koordine etmeye ve kontrollerini oluşturmaya başlıyor, aniden bir öğleden sonra yarışmacı golften tamamen farklı bir atmosferde, stilin hiçbir anlamı olmadığı ve her şeyi hemen sonuçladığı bir atmosferde kendini bıraktı.

Elbette tomurcuklanan stili ve yeni başlayan kontrolü aşırıya kaçar ve nihai kazanım hakimdir. Her şey topu deliğe sokmaya bağlıdır. Bu, yalnızca çok şey söz konusu olduğunda topu zorlama ve yönlendirme eğilimine direnebilen, kasıtlı olarak oluşturulmuş bir kontroller dizisidir.

Genel hüküm, Hage’in “oyun için harika bir mizaca” sahip olduğudur. Ve bununla ne demek istiyoruz? Benim yorumum, Hage’in mükemmel bir psiko-fiziksel dengeye sahip olduğu, zihninin ve vücudunun mükemmel bir şekilde dengelendiği ve golf oyununun amacı için mükemmel bir şekilde ilişkilendirildiği şeklindeydi.

Walter Hagen, çoğumuzun yaptığı gibi, topa en iyi nasıl vurabileceğini deneme yanılma yoluyla bulmuştu. Atışlarının hissini tamamen kendi sistemine almıştı ve istediği zaman çekebiliyordu. Oynarken, herhangi bir yabancı meseleyi mümkün olan en etkili şekilde engelledi, golfüyle ilgili olan kısmına bunları girmesine izin vermedi. Böylece, daha az mükemmel uyum sağlayan herhangi bir oyuncunun saçını griye çevirecek koşullarda elinden gelenin en iyisini yapabilirdi.

Hage’in kabul edilen anlamda konsantre olmadığını lütfen unutmayın. Gereksiz konuları aklından çıkarmadı; onları golf sahasının dışında bıraktı. Oynarken, ortaya çıkan, stoklanan ve paylaşan, yiyip içen, siyaset veya püritenlik olan her konu hakkında akıllıca konuşurdu. Hiçbir şey, ne rüzgar ne de hava, kötü yeşillikler, dar köşeler ya da aşırı derecede konuşkan rakipler Hage’yi asla gerginleştirmedi. Sonuç olarak golf onu asla yormadı; Bir Şampiyonanın sonunda da başında olduğu kadar tazeydi.

Bu arada, bu zihinsel esneklik son green’de geride kalmadı. British Open’ı kazandığı gün Sandwich’te onunla konuştuğumu hatırlıyorum. Bitirmişti ve George Duncan’ın onu aksi halde kazandığı unvandan mahrum edip edemeyeceğini görmek için uzun süre oturup sohbet ettik. George neredeyse başardı ama Walter Hagen asla göz kapağını kırmadı. Üç bin millik bir yolculuk meselesiyle birlikte bir haftalık rekabetçi golfün sonunda her zamanki gibi konuşkan, neşeli ve gergindi.

Sanırım herkes, Hagen ve Harry Vardon gibi adamların sahip olduğu kadar etkili “özdenetim” in paha biçilemez bir nitelik olduğu konusunda hemfikirdir. Ama nasıl başarılır? Bu sadece kişinin golfünü kapalı, kendi kendini kontrol eden bir çember içine inşa ederek ve sonra gereksiz konuları bu çemberin dışında tutarak yapılabilir.

Neofit ve yeniden eğitime ihtiyaç duyan oyuncunun kontrolü bu kadar zor bulmasının nedeni, basitçe golflerinin henüz kapalı bir çemberin içine yerleştirilmemiş olmasıdır. Ve eğer bunu bilselerdi, aynı anda hem golf öğrenmeye hem de golf oynamaya çalışarak işleri daha da kötüleştirirlerdi. Bu olduğunda, zavallı öğretmene acın!

Sonra ve o zamana kadar delebilir. Oyunun ideal zihinsel tavrı hakkındaki fikrimi istiyorsanız, onu size iki kelimeyle vereceğim Walter Hagen’s! Walter Hagen sadece en büyük golfçülerden biri değildi, aynı zamanda en canlı oyunculardan biriydi. Nerede oynarsa oynasın, hayatın sevinciyle sızıyordu. Ne kadar çok karşı çıkarsa o kadar iyi oynadı. Bir kavgadan gerçekten hoşlanıyordu ve bu ne kadar zor olursa kendine olan güveni de o kadar harikaydı.