Futbol maçları, gol atmak ve kazanan olmakla ilgilidir. Sonuç olarak, birçok insan da hedeflere ulaşmak ve yaşam oyununda kazanan olmak istediği için futbol hayata bir ayna tutabilir. Genel olarak hayat hakkında futbolculardan, menajerlerden ve yorumculardan öğrenilecek çok şey var.
Futbol maçlarında yorumcuları dinlediğinizde, takımlar kazandıklarında tekrar tekrar kullandıkları anahtar kelimeler, inanç, heyecan, güven, çaba vb. Gibi karakter ve tutumla ilgili kelimelerdir. Futbol becerileri ve stratejileri önemlidir, ancak doğru tutum olmadan çok az şey ifade eder.
Takım yöneticileri, oyuncularını odaklanma, kararlılık ve azami çaba göstermeye çağırır. Onlara kazanmayı beklemeleri gerektiğini ve ne kadar ünlü olursa olsun rakiplerine çok fazla saygı göstermemeleri gerektiğini söylüyorlar.
Büyük futbol menajerlerinin yorumlarını dinlemeyi seviyorum. Hepsi cehenneme gitti ve geri döndü. Takımları kazandığında övülür ve popüler olurlar. Takımları kazanamayınca eleştiriliyor ve hatta işten atılıyorlar. Mutluluğun doruklarını ve çaresizliğin derinliklerini bilirler. İkisiyle başa çıkmanın yollarını bulmalı ve takımlarını kazanmak için motive etmeye devam etmelidirler.
Gordon Strachan, 2005 yılında İskoçya’nın en iyi iki kulüplerinden biri olan Celtic’in menajerliğini devraldı. “Hayatımın en kötü gecesini” yaşaması çok uzun sürmedi.
Bratislava, Avrupa’nın en büyük turnuvası olan Şampiyonlar Ligi’nde Celtic’i 5-0 yendi. Saati maçtan sonra durdu ve hayatının en kötü gecesi olduğunu kendine hatırlatmak için hala saatini takıyor. İskoçya’nın gururu Celtic, daha az ünlü bir takım tarafından aşağılanmıştı.
Karşılaştırıldığında diğer başarısızlıklar ona küçük görünüyordu. Hepimiz, geçmişimizdeki en kötü durumları kendimize hatırlatarak veya hayatımızın gerçekte olduğundan ne kadar kötü olabileceğini hayal ederek zor durumlarla başa çıkmayı öğrenebiliriz.
Hiçbirimiz yarın bize ne olacağını kesin olarak bilmiyoruz. Ciddi şekilde hasta olabiliriz, hatta ölebiliriz. Gordon bu olasılıkla şimdiden yüzleşti. Medyaya, mezar taşına şu kelimelerin kazınmasını istediğini söyledi:
“Bu, Bratislava’daki o geceden daha iyi.”
İşler ters gittiğinde medyanın eleştirileriyle başa çıkmak için abartılı mizah kullanır. Bir muhabir, takımı İskoçya’da bir maç kaybettiğinde şu yorumu yaptı:
“Bang, işte yenilmez koşun. Alabilir misin?”
“Hayır” dedi Strachan. “Bir enkaz gibi parçalanacağım. Eve gideceğim,
alkolik olur ve belki bir köprüden atlar. Hmmm. Sanırım yapabilirim
kabul et, evet. ”
Başarıya ulaşmak istiyorsanız pozitif düşünmenin önemini bilir.
Bir muhabir aptalca sordu: “Burada olumsuz hisler veya olumsuz hisler yok mu?”
Strachan cevap verdi: “Sizin dışında, burada hepimiz oldukça olumluyuz.
Kafanıza büyük bir sopayla vuracağım; aşağı negatif adam
aşağı.”
Strachan sık sık, silahsızlandırıcı dürüstlük ve okul çocuğu yanağıyla konuşur. Kendisinin ve oyuncularının her zaman ellerinden gelenin en iyisini yapmadığını kabul etmeye hazır. Gerçeklerle yüzleşmeye hazır. Gerçekle yüzleşmek, başarılı olanın temel bir özelliğidir.
İngiltere’de bir takımı yönettiğinde, bir muhabir ona sordu: “Peki Gordon, Middlesbrough’un bugün senden hangi alanlarda daha iyi olduğunu düşünüyorsun?”
Strachan cevap verdi: “Hangi alanlar? Esas olarak dışarıdaki büyük yeşil olan ….”
Strachan yenilgilerini aldı ancak son zamanlarda son takımı Celtic’i İskoçya Premier Ligi’nde tartışmasız bir zafere taşıdı. Büyük bir yönetici olarak kabul ediliyor.
Başka bir büyük menajer şimdi İngiltere Premier Ligi’nde çalışıyor. Chelsea’nin menajeri Jose Mourihno. 2004 yılının Haziran ayında İngiltere’ye geldi ve kısa süre sonra kendisine ve oyuncularına olan güvenini gösterdi. Sadece sonuçlara göre değerlendirilmek istiyor. İyi bir yönetici kazanır. Kötü olan kaybeder:
“Ben eski veya yeni futbol menajerlerinin savunucusu değilim. İyi ve kötü olanlara, başarıya ulaşanlara ve başaramayanlara inanıyorum. Lütfen bana kibirli deme, ama ben Avrupa şampiyonuyum ve ben sanırım ben özel biriyim ”
Kısa bir süre sonra, İngiltere’nin yanı sıra anavatanı Portekiz’de de ‘özel’ olduğunu kanıtladı. ‘Özel olan’ adından da anlaşılacağı gibi, kendisine büyük bir şekilde inanıyor. İngiltere’deki başarısındaki kilit faktör, kendine olan inancı ve Avrupa’nın en iyi oyuncularını satın almasına izin veren zengin bir Rus destekçisidir. Chelsea’nin neredeyse tüm maçlarını kazanacağına güvenle bahis oynayabilirsiniz.
Oranlar çok iyi değil ama kazanmak için Chelsea’ye 100 koyabilir ve bahsinizden kolay bir 26 kazanabilirsiniz. Tabii ki, bu her zaman işe yaramıyor. Hiçbir takım mükemmel değildir!
Mourinho, futbol konusunda tutkulu ama bakış açısı ve mizah anlayışını koruyor. Geçenlerde Londra’da kendisine şampiyonluğu ana rakipleri Manchester United’a kaptırma konusunda endişeli olup olmadığı soruldu. Cevabı onun için tipikti:
“Hayır, ben daha çok kuş gribi konusunda endişeliyim.” Toplanan basın gülmeye başladı.
“Cidden; beni endişelendiren İskoçya’daki o kuğu. Buradan o kadar da uzak değil!” (Kuğu, 2006 yılında İngiltere’de kuş gribine yakalanan ilk yaratıktı)
Son birkaç hafta içinde takımı Chelsea, oyuncuların kuralları çiğnedikleri için ihraç edilmesi nedeniyle eleştirildi. Jose’ye evinden uzakta West Brom’a karşı kazandığı başarı sorulduğunda ironik bir şekilde yorum yaptı:
“Belki on kişiyle oynadığımız için kazandık. Şu anki en iyi taktiğimiz bu.”
Ancak, Chelsea’nin bu kadar sık kazanmasının ana sebebinin şu olduğunu anlıyor: “En iyi oyuncularımız var ve eğer kibirliysem üzgünüm, bir üst menajerimiz var.”
Birleşik Krallık’ta halkın güveni o kadar nadirdir ki genellikle kibirle karıştırılır.
Jose favorilere sahip olmaya inanmıyor; Bireyden çok ekibin gücüne inanır:
“Biriyle (oyuncuları) özel ilişkiler istemiyorum. Bireyler hakkında konuşmaktan nefret ediyorum. Oyuncular size kupa kazanmaz, takımlar kupa kazanır, takımlar kupa kazanır.”
Bir diğer büyük menajer ise Portsmouth’tan Harry Redknapp. Burnley ile 2-2 berabere biten maçta oyuncuları hakkında yorum yaptı:
“Kalabalık sırtlarının üzerindeyken, kimse yuhalanma ihtimaline karşı bir şey denemek istemedi. Savunmacıydılar ve hatalardan kaçınmak istiyorlardı.”
Harry insan psikolojisini anlıyor. Aptal görünmekten veya hata yapmaktan çok endişeleniyorsak, bir şeyler gerçekleştiremeyeceğiz ve yeteneklerimizi tam olarak kullanmayacağız. Kabuklarımıza girip güvenli bir şekilde oynuyoruz.
Okulda kriket oynadığımda böyle hissettiğimi hatırlıyorum. Bir yakalama ihtimaline karşı topun yakınında olmaktan kaçınmaya çalıştım. Yakalamada oldukça iyi olduğumu fark etmem yıllar önceydi!
Bir yorumcu şunları söyledi: “Harry takımlarını nasıl harekete geçireceğini ve güvenlerini nasıl geri getireceğini biliyor. Şimdi Fratton Park’ta (Portsmouth sahası) kazanmayı bekliyorlar. Kazanacaklarına kesin olarak inanıyorlar.” Son zamanlarda arka arkaya üç oyun kazandılar ve daha düşük bir klasmana küme düşmekten kaçma yolunda ilerliyorlar.
Manchester City’den başka bir teknik direktör olan Stuart Pierce de güvenin önemini biliyor: “Dışarı çıkmalıyız ve biraz oynayabileceğimize gerçekten inanmalıyız.”
Yukarıdakilerden hangi temel başarı derslerini öğrenebiliriz?
Beceri önemlidir, ancak tutum daha da önemlidir. İster insan ister başka türlü, ister gerçek ister hayali olsun, yolumuzdaki engellere çok fazla saygı göstermemeyi ve kazanmayı beklemeliyiz. Kendi yeteneğimize inanmalıyız ve bu bizi kibirli görünse bile kazanmayı beklemeliyiz.
İşlerin çok daha kötü olabileceğini kendimize hatırlatarak başarısızlıkları halletmeliyiz. Mizah anlayışımızı korumak da yardımcı olur. Ekip çalışması, birçok başarı türünde kilit bir faktördür. İster futbol, ister kriket veya hayat oyunu oynasak da hata yapmaktan endişelenmemeliyiz.
Gerçekle yüzleşmemiz ve elde ettiğimiz sonuçların yanı sıra gösterdiğimiz çabayla yargılanmaya istekli olmalıyız. Genel olarak, harcadığımız çabanın daha önemli olduğunu düşünüyorum. Sonuçları her zaman kontrol edemeyiz, ancak harcadığımız çabayı kontrol edebiliriz. Aynı yönetici bir takımla kaybedebilir ve diğeriyle kazanabilir. Halen aynı kişi ve yine aynı çabayı gösterdi.
Sizi hem kazanan hem de kaybeden bir yönetici olan Gordon Strachan’dan son bir alıntıyla baş başa bırakacağım:
Bir muhabir sordu: “Gordon, biraz konuşabilir miyiz?”
“Hız”, diye cevapladı Gordon, yürürken.
GIPHY App Key not set. Please check settings