Takının Gücü

Tarih, başkanımızı tacından ayırıyor. Makamın vatandaşlarını yarma ve yakma gücünden bahsetmiyorum. Bunun yerine, antik dünyanın liderleri tarafından değerli metallerin süslenmesini temsil eden taçtır. Bir zamanlar mücevher, gücün süslü ifadesiydi. Eski Mısırlılar, altın üretimi ve mücevher tasarımında uzmanlardı ve genellikle inanç sistemlerinin bir kısmını ifade ediyorlardı. Firavunlar bir sonraki hayata zengin bir şekilde girebilmek için altınla gömülürlerdi. Yunanlılar mücevheri, değerli taşlarla bezenmiş büyük parçalarda ısrar ederek bir büyüklük sembolü olarak süslediler. Tarih boyunca Krallar ve Kraliçeler Avrupa, kuyumcular ve kuyumcular tarafından üretilen gücün belki de en tanınmış sembolü olan kron giymiştir.

Yol boyunca kronlarında takım elbise ve tahtlar için kurşun geçirmez limuzinler için takas edilen güçler. Mücevher, stilin kişisel ifadesine göre düzenlenmiştir ve ille de bir güç sembolü değildir. Taçlar, bir zamanlar dizlerinin üstüne çökecek ve her zaman sevgi dolu ustanın elini öpecek kadar yakın birine ihtiyaç duyduklarında bir okul oyununda veya müzede görülebilir. Gelişmiş uygarlıklarda askeri kıyafet dışında, gücün bir ifadesi olarak neredeyse hiçbir takı sembolü yoktur. Bu değişikliğin başlıca sebebi batıda hükümetin demokratikleşmesidir. Uzun zaman önce güç döngüsü kan akrabalarının sınırları içinde kaldı. Daha sonra, gücün küstahlığı altın taçlarla, ışıltılı taşlarla süslenmiş cüppelerle ve değerli metallerle süslenmiş cilalı yüzüklerle dışa doğru gösterildi.

Kişinin iktidar konumunu kaybetme korkusu aşırılık gösterimini azalttı. Bir taç ve cüppe içinde ortaya çıkan ilk politikacı, usulüne uygun olarak uzun bir alay döneminden sonra kesinlikle görevden atılacaktır. Bugünkü beklenti, politik olarak daha güçlü olanın, daha az gösterişli olması gerektiğidir. Elbette gerçek gücün özü ile zenginliğin gücü arasında bir fark vardır. Gerçek güce sahip olanlar kanun yapar ve savaşlara izin verir. Eğlence alanındakiler gibi tamamen varlıklı insanlar kültürel olarak etkilidir ve yankı korkusu olmadan müstehcen pahalı elmaslarla donatılmış Cartier saatlerinin en son modellerini spor yaparken görülebilir. Müzisyenler, aktrisler ve spor yıldızları kulaklarından, boyunlarından ve bileklerinden sarkan taşlarla ilgileniyorlar. Elbette, politika yapıcılarla aynı şekilde sorumlu değiller. Çoğunlukla performanslarına göre değerlendirilirler ve mücevherler de dahil olmak üzere şık olmaları beklenen sanatçılar olarak değerlendirilirler.

Yine de, politika yapıcıların şık bir şekilde ifade etmelerine neden izin verilmiyor? Çalışması üstünse, Sayın Senatör’ün en son pırlanta küpe takıyor olması önemli mi? Ya bir taç? Başkan giydiği için neden cezalandırılsın? Sadece başkanlığın ihtişamını vurgulamalı. Başkan yardımcısı altın bir asa taşıyabilir ve konuşmadan önce zemini dövebilir. Aslında, senatörler ve kongre üyeleri daha şık giyinir ve daha ritüel mücevherler takarsa, birçok kişi siyasetle daha fazla ilgilenebilir. Liderlerimizi her zaman oldukları için övebiliriz. Herkes başkan kralı selamlasın.