Neden köpek havlaması

Binlerce yıl önce, insanlar köpeği evcilleştirme ve “köpek olmanın” gerçekte ne anlama geldiğini şekillendirme sürecine başladı. Dikkatli seçim ve yetiştirme yoluyla, şaşırtıcı bir çeşitlilikte köpek ırkları yaratılmıştır. İnsanlara fayda sağlayan çeşitli ırklarda arzu edilen özellikler seçilmiştir. Bununla birlikte, çok sık ifade edildiğinde hızla istenmeyen hale gelen bazı özellikler vardır. Havlama, koruma davranışı açısından teşvik edilen, ancak davranış aşırı üretildiğinde sorun haline gelen doğal bir davranış örneğidir. Yakın tarihli bir sağlık sigortası araştırması, sürekli havlayan bir köpeğin sesinin, insanlar için en rahatsız edici ve strese neden olan gürültü olduğunu ortaya koydu.

Köpekler Neden Havlar?

Havlama, sızlanma, uluma ve hırıltıya ek olarak, bir köpeğin doğal iletişim aracıdır. Havlama, ton veya perde açısından çok az değişiklik gösterme eğiliminde olan bir dizi kısa, keskin sesle karakterize edilir. Bir köpeğin havlaması bölgesel korumayı, hakimiyet çabasını veya bazı ihtiyaçların ifadesini ifade edebilir. Tipik olarak havlama, “heyecan durumu tarafından tetiklenen bir iletişim aracıdır”. Doğal bir özellik olan havlama, aşırı üretilinceye kadar davranışsal bir sorun olarak görülmez.

Sorunlu Havlamanın Nedenleri

Problem havlamanın çeşitli kökenleri vardır. Genetik, bir köpeğin havlama eğilimini etkiler. Terrier ailesine ait bazı ırklar, Greyhounds veya Basenjis gibi ırklardan daha sık havlamaya eğilimlidir. Bununla birlikte, genellikle, herhangi bir köpek türünde aşırı havlama olabilir. Uygunsuz havlama sorununu çözmenin anahtarı, davranışı hangi dış uyaranın tetiklediğini belirlemektir. Uygunsuz hapsetme, sorunlu havlayanların başlıca nedeni olabilir.

Uygunsuz hapsetme, bir köpeği kilitli bir odada veya bir köpek sandığında (ev temizliği ve diğer davranış değişiklikleri için kullanılan bir araç) yalnız bırakmayı içerebilir. Diğer uygun olmayan hapsetmeler, dışarıda kısıtlı bağlama veya hatta elemanlardan uygun bir korunma olmaksızın kapalı bir bahçeyi içerebilir. Böyle bir hapsetme, bir köpeğin hayal kırıklığına uğramasına ve aşırı havlamasına neden olabilir. Uygunsuz hapsetme ile yakından ilişkili olan şey, aşırı havlamanın bir nedeni olarak egzersiz eksikliğidir. Bir köpeğe yeterli egzersiz sağlanmadığında, havlama yoluyla bastırılmış enerji salınır.

Çevresel sesler de havlamayı tetikleyebilir. Bu sesler, diğer köpeklerin havlaması, geçen arabaların sesi, garip sesler, gök gürültüsü ve telefonun çalması gibi mekanik sesleri içerir. Gürültüler, günün farklı saatlerinde havlamayı başlatabilir. Bir köpek gündüzleri alışılagelmiş seslerle havlamayabilir, ancak geceleri en ufak bir sesle komşuları üzecek kadar havlamaya teşvik edilebilir. Sorunlu havlamanın diğer nedenleri arasında ayrılık kaygısı veya köpeğin mizacı sayılabilir: aşırı agresif bir hayvan, en küçük provokasyonda havlayabilir. Güçlü bir bölgesel köpek, mülkünüze giren herhangi bir yabancıya, davetli veya davetsiz olarak havlayabilir.

Aşırı Havlamaya Çözümler

Aşırı havlama ciddi bir davranış problemi olabilir ve tedavi edilmezse köpeğinizle veya köpeğinizle olan ilişkinin sona ermesi anlamına gelebilir. Aşağıdaki metin, veteriner hekimlik mesleğinin önerdiği şekilde köpeğinizin havlama probleminin nasıl çözüleceğine dair bilgiler içermektedir.

Havlama problemini çözmenin ilk adımı, köpeğinizin yetersiz barınak veya uygunsuz hapsetme nedeniyle havlayıp havlamadığını belirlemektir. Durum buysa, köpeğe rahat bir alan sağlanmalı veya açık hava barınağı yetersizse bir köpek kulübesi sağlanmalıdır. Köpeğinize verilen egzersiz miktarını artırmak da yardımcı olabilir.

Köpeğinizin çevresel seslere tepki olarak havlaması durumunda veya havlama sadece mizacından kaynaklanıyorsa, davranış değişikliği yöntemleri kullanılmalıdır. Bu yöntemler, “Hayır!” Gibi sözlü bir kınama kullanarak yenileme ve tasma düzeltmesini içerebilir. Bununla birlikte, yüksek sesler evcil hayvanınızı daha fazla havlamaya teşvik edebileceğinden, köpeğinize asla bağırmamalısınız. Ayrıca, köpeğinizin istenmeyen davranışı ceza ile ilişkilendirmesi için, cezanın havlama meydana gelirken uygulanması gerektiğini de unutmayın. Ayrıca, havlamayı bıraktığında köpeğinizi ödüllendirmeyi unutmayın.

Dolaylı müdahale yöntemleri de uygulanabilir. Bu teknikler, havlarken köpeğinize su püskürtmekten, havlamayı kesen ve caydıran yüksek veya yüksek frekanslı sesler yayan “Dog Stop” veya “Barker Breaker” gibi gürültü üreten cihazları kullanmaya kadar değişebilir. Bu cihazlar, sahibi tarafından kontrol edilebilir veya köpeğin havlamasıyla tetiklenebilir. Köpeğinizin bu davranışsal değişikliklere dirençli olması durumunda, kabukla çalışan şok tasmaları şeklinde daha sert önlemler alınabilir. Bu cihaz, özellikle sahibinin yokluğunda havlama meydana geldiğinde etkilidir. Bununla birlikte, şok kelepçeleri yalnızca diğer kontrol önlemleri başarısız olduktan sonra önerilir. Diğer tüm davranış modifikasyon yöntemleri denendiğinde ve özellikle köpeğin hayatı söz konusu olduğunda, son çare vokal kordektomidir (soyma). Bu cerrahi prosedür, ses tellerinin tamamının veya bir kısmının çıkarılmasını içerir.

Köpeğinizde aşırı havlama sorununu çözmenin anahtarı, bu davranışa neyin sebep olduğunu anlamakla başlar. Bir neden belirledikten sonra, en etkili çözümü (örneğin, daha fazla egzersiz) veya davranış değişikliği seçme şansınız artar. Havlama gibi içgüdüsel ve doğal bir davranışı değiştirmek zor olabilir ve önemli ölçüde sabır, zaman ve sıkı çalışma gerektirebilir. Ancak çözümler mümkündür ve çabaya değer.