“Öğretilebilir Bir An” Olarak Uygunsuz Davranış

Birinci sınıftaki bir sınıftaki iki erkek çocuk, ikisinin de aynı anda kullanmak istediği bir öğe üzerinde yüksek sesle tartışıyorlardı.

Öğretmenleri onlara dostça yaklaştı ve dedi Çocuklar, sanki ikiniz bir sorun yaşıyorsunuz. Hadi konuşalım.

Çocuklardan biri hikayeyi kendi tarafında anlattı, yüzü hala gergin ama sesi kapalı bir sese kadar alçaltıldı. İkinci çocuk dinledi ve sonra herhangi bir soru sormadan, birinci çocuğun hemen kabul ettiği bir çözüm buldu.

İyi iş! öğretmen ışıldadı. Görmek? Konuşabilirsin!

ÖĞRETME BAKIŞ AÇISI, ÇOCUKLAR UYGUNSUZ BİR ŞEKİLDE DAVRANIŞLARDA MUHTEŞEM SONUÇLAR VEREBİLİR.

Ebeveynler olarak istenmeyen davranışlara işimizin yargıç / jüri / gardiyan olmak olduğu düşüncesiyle yaklaşırsak, ilk itkimiz cezalandırmak olabilir.

Ancak ceza, çocuklara yapmaları gereken şeyi öğretmez. Çocuklara problem çözme becerilerini genişletmez, onlara sosyal hataları nasıl düzelteceklerini veya sosyal algılarını nasıl geliştireceklerini öğretmez.

Neyse ki, ceza mevcut tek araç değildir.

UYGUN OLMAYAN DAVRANIŞI ÖĞRETİLEBİLİR BİR AN OLARAK GÖRMEYİ SEÇEBİLİRİZ.

Yukarıdaki hikayedeki öğretmen iki çocuğun tartıştığını duyduğunda, daha iyi sosyal problem çözmeyi öğretme şansı buldu.

Oğlanları konuşmaya davet etmek, onlara bağırmadan veya tartışmadan problem çözme kapasitelerini hatırlattı. Bunu konuşmanın işe yarayabileceğini gördüler ve bir dahaki sefere bunu konuşma olasılıkları daha yüksekti.

Öğretim perspektifinin bazı durumlarda cezalandırılması için yer vardır, ancak odak noktası, çocukların uygun şekilde davranmaları için ihtiyaç duydukları becerileri öğrenmelerine yardımcı olmaktır.

Uygunsuz davranışı çocuk için bir öğrenme fırsatı olarak görürsek, yeni seçenekler ortaya çıkar.

BURADA ÖĞRETİLEBİLİR ANLARDAN EN FAZLA ŞEY YAPMAK İÇİN ON SEÇENEK:

1. Çocuğu daha uygun bir aktiviteye yönlendirin.

2. Çocuğa yaptıklarının iyi bir fikir olmadığını veya güvenli olmadığını söyleyin.

3. Çocuğun uyması gereken kural hakkında dostça bir hatırlatma yapın.

4. Çocuğa özür dileme adımlarında rehberlik edin.

5. Çocuktan, uygunsuz davranışlarda bulunduğunda başkalarının neler hissettiğini düşünmesini isteyin.

6. Çocuğun uygunsuz davranıştan olumsuz etkilenen herkesi telafi etmesine yardımcı olun. Sor, (kişinin adı) şimdi daha iyi hissetmek için ne yapabiliriz?

7. Bir çatışma durumunda, çocukları konuyu konuşmaya teşvik edin ve gerektiğinde yardım sağlayın.

8. Durum çocuğa zaten öğretilmiş olan kurallar kapsamında değilse yeni bir kural verin.

9. Çocuğu, bu durumda ne istediğini veya neye ihtiyaç duyduğunu sormanın daha iyi bir yolunu düşünmeye davet edin.

10. Çocuğa uygun olmayan kelimeleri / davranışları değiştirmeyi öğretin.

Uygun sosyal davranış kurallarının öğrenilmesi uzun zaman alır ve alışkanlıklar olarak içselleştirilmesi daha da uzun sürer. Yetişkinler bile bunu mükemmel yapmıyor!

Çocuğumuzun davranış hatalarını rehberlik fırsatı olarak kullandığımızda, çocuğumuza daha nazik, sorumlu ve sosyal açıdan yetkin olması için en iyi şansı veriyorduk.

Norma Schmidt, LLC (sınırlı sorumlu şirket)