Anglo-Sakson yaşam biçimleri, on birinci yüzyılın ikinci yarısında Normanlar’ın gelişiyle büyük ölçüde değişti. Mimaride ve bahçecilikte Normanlar, Fetih zamanında Anglo-Saksonları geride bıraktılar. Ancak, Normanlar tüm ülkeyi zapt edene kadar, ev yaşamı imkansızdı ve ev mimarisi ya da dekorasyon için bir fırsat yoktu. Bu nedenle, ilk manastırlar, genellikle en geniş ve en verimli vadilerde yer alan önemli taş binalar iken, kaleler genellikle rüzgarlı tepelere inşa edilmiş, mahkumların saldırı ve savunma projelerine hem zamanı hem de mekanı ayırdıkları kaba yapılardı. Bu çıplak kaleler, bahçıvanlık gibi barışçıl bir arayış için pratik değildi.
Birkaç yıl sonra ayaklanma tehlikesi azaldı, Normanlar ilk ahşap yapılarını taştan yapılmış kalıcı kalelerle değiştirdiler. Erken dönem Anglo-Norman mimari tarzından Berkeley Kalesi, belki de şu anda var olan en eksiksiz örnektir. İç kalenin Fatih William döneminden kalma olduğu söyleniyor. Devasa yapının çevresinde, hem yürüyüş için hem de duvarların kuşatıcılar tarafından mayınlanmasını önlemek için tasarlanmış bir teras var. Çimlerle kaplı ve yanında kaba siperler şeklinde kırpılmış eski bir porsuk çitiyle çevrili bu teraslardan biri, ilginç bir bowling yeşili oluşturuyor.
Bu siperlerin bitişiğindeki gibi teraslar, o çalkantılı zamanlarda bayanlar için havalandırmanın tadını çıkarabilecekleri tek güvenli yerdi. Bir kısmı genellikle özel kullanımları için ayrılmıştı ve Carlisle Kalesi’nde olduğu gibi Kadınlar Yürüyüşü olarak adlandırılıyordu. Orada, çok daha sonraki bir dönemde, İskoç Kraliçesi Mary esir düştüğünde egzersiz yapmasına izin verildi. Bridgenorth’da, Charles I tarafından çok beğenilen hoş bir teras yürüyüşü, antik kale duvarlarını çevreliyor ve pusulada 800 metreden fazla. Böyle bir terasın sınırlarında, çitin yanında, birkaç bitki genellikle chatelaine tarafından yetiştirilirdi.
hastalıkta veya doymuş iştahı kabartmak için dokunaklı bir sos yapmak için kullanılır.
GIPHY App Key not set. Please check settings