Nakış Tarihi

Nakış, yüzlerce yıldır giysileri, yatak takımlarını ve ev eşyalarını süsleyen çok eski bir sanat biçimidir. Desen oluşturmak için renkli iplikler kullanmak, kadınların dekorasyon için giysilere metal iplikler diktiği eski Mısır zamanına kadar uzanıyor. Bu eğilim, işlemeli parçaları kıyafetlerine dahil etmeye başlayan Babilliler, Fenikeliler ve İbraniler tarafından yakalandı.

Var olan en eski işlemeli parça, yaklaşık 1066’dan kalma dünyaca ünlü Bayeux Goblen’dir. Parça, duvar halısı olarak adlandırılsa da, 231 fit uzunluğa ulaşan işlemeli bir kompozisyon gibidir. Hastings Savaşı’nı hatırlatan eser, Fransa’nın Normandiya eyaletindeki Bayeux kasabasında hala asılı duruyor. Bu güzel işlemeli parçanın şehirdeki 100’den fazla asil kadın tarafından yaratıldığı ve tamamlanmasının birkaç yıl süreceği tahmin ediliyor.

Avrupa nakışları yıllar içinde büyük ölçüde değişti, ancak 18. Yüzyılda Fransa’da modanın en önemli noktası oldu. Genellikle metalik ve ipek ipliklerle yapılan bu özenli nakış tasarımları, kadın elbiselerinden erkek pantolonlarına kadar her şeyi süslüyordu. Bu tarz kısa süre sonra kıtanın geri kalanı arasında popülerlik kazandı ve kısa süre sonra erkekler, kadınlar ve çocuklar yoğun bir şekilde işlemeli moda giymeye başladı. Dekorasyon, giysilere sadece ışıltı ve ihtişam katmanın yanı sıra bir statü ve zenginlik sembolü olarak da hizmet ediyordu.

Nakış popülerliğini sürdürdü ve kısa sürede kızlara anneleri tarafından test edilen dikişlerin öğretilmesi için bir geçiş hakkı haline geldi ve genellikle farklı dikişleri ve teknikleri sergilemek için güzel bir örnekleyici tamamladı. Bu örnekleyiciler nesiller boyunca aktarıldı ve olağanüstü miktarlarda açık artırmada satıldı. Nakışın bir başka popüler kullanımı da sade giysiler giydirmekti. Çoğu zaman, bir ailenin üyeleri giydirmek için karşılayabileceği en fazla şey, ev yapımı kumaş veya düşük kaliteli satın alınan kumaştı, bu nedenle evin reisi, kıyafetleri daha süslü göstermek için kıyafetleri işledi.

19. yüzyılın sonunda, çok sayıda kadının narin dikişleri elle tamamladığı nakış dükkanlarının kurulduğu görüldü. 1880 yılı, nakış atölyelerini daha da mekanikleştiren ve daha da fazla ürün üreten ilk nakış makinesinin gelişini gördü. New York City ve Chicago’da mağazalar açılırken İsviçre kısa süre sonra nakış tasarımlarında ve teknolojisinde öncü olurken, Amerika Birleşik Devletleri ikinci sırada yer aldı.

Zaman değişse de nakış dikişleri ve teknikleri aynı kaldı. Teknoloji büyük ölçüde gelişti ve 1880’lerin nakış makinesini geride bıraktı. Günümüzün makineleri, yalnızca bir düğmeye basarak binlerce deseni kopyalayabilir.