Kahramanlar

Geçmişte olduğu gibi günümüz toplumunda çocukların kahramanları vardır. Bu iyi birşey. Bununla birlikte, modern toplumda, kahraman seçme süreci oldukça karışık veya kafası karışmış görünüyor. Şöhret, bir kişiyi mutlaka kahraman yapmamalıdır. Bunu her iki taraftan da deneyimledik: Birincisi büyürken kahramanları seçen iki oğlunun ebeveynleri olarak ve şimdi de kendilerini kahramanlara tapınma konusu olan seçkin atletler olarak öne çıkaran iki oğluyla.

Lütfen bu konuda bizimle kalın, böylece bu makale ile söylemeye çalıştığımız şey yanlış yorumlanmasın. Her iki oğlumuzun da değerli kahramanlar olduğuna inanıyoruz. İkisi de güçlü bir aile anlayışına sahip ahlaki ve takdire şayan insanlar. Onları kaç kişinin seçtiğini görmek endişe verici. Pek çok çocuğa, bir oyundaki beceriden başka hiçbir şeye dayalı olmayan kahramanlarını / rol modellerini seçmeleri öğretildi veya en azından seçmelerine izin verildi. Bu çocukların çok azı kahramanları hakkında bu özel becerinin ötesinde çok şey biliyor. Çocuklara rol model seçimi için bazı kriterler veya standartlar öğretilmiş olsaydı, bu farklı olurdu.

Kişisel bir örnekle açıklamamıza izin verin. Barbara’nın babası Dick Matthews geçen hafta aniden öldü. Beş torunu cenazede methiye yaptı. Katılan herkes için “Büyükbaba Dick” in beşinin de kahramanı olduğu açıktı. Gözyaşları içinde ondan söz ederken, gözlerinde kahraman statüsünden bahsetmişler ve sadık, karısına adanmış, çalışkan, dürüst, sözü onun bağı olan bir adam gibi sözler kullanmışlar ve eğlenceli bir büyükbabayı tanımlamışlardır her zaman bir mil genişliğinde bir gülümsemesi olan

Dick Matthews oldukça iyi bir adamdı. Evinin dışında kimse ona üstünlük sağlayamaz. Yaşamak için evler inşa etti ama aynı zamanda 120 dönümlük bir çiftliği işletti ve fazladan paraya ihtiyaç duyulduğu için yan tarafta garip işler yaptı. Gerekirse, ailesini geçindirmek için bir gece işi yapacağından ve tüm işini neşeyle ve adımında bir amaç zıplamasıyla yaptığından eminim. Evlerinin içinde farklı bir hikaye vardı. Dick evinde kraldı ve 56 yıllık sevgili karısı Maxine bir ayağını bekledi. Bu “modern” bir aşk değil, önceki nesilden bir aşktı ve onlar için çok güzel çalıştı. Dick geçimini sağladı ve Maxine evi korudu.

Sonra, on yıl önce, trajedi o sevgi dolu çifte çarptı ve Maxine şiddetli bir felç geçirdi. Bir gecede bakıcı olmaktan ziyade 24 saat bakıma muhtaç hale geldi. En ufak bir göz kırpmadan, Dick haftanın 7 günü 24 saat bakıcı oldu ve bunun üzerine tüm ev işlerini yapmaya başladı! Tüm çamaşır, yemek pişirme, temizlik, alışveriş ve Maxine’in aşk ortaklıkları boyunca yaptıkları tüm yıllar boyunca yaptığı her şeyi o yaptı.

Bir yıl önce, Dick’le yalnız kahvaltıya çıkarken, sevgili karısı adına yaptığı değişikliğin muazzamlığı beni şaşkına çevirdi ve ona bu kadar ani ve neşeyle nasıl bu kadar şaşırtıcı bir değişiklik yaptığını sordum. Cevabı o gün beni gerçekten etkiledi ve her zaman hafızamda kalacak. Bana baktı, gözleri yaşlandı ve sonra sessizce “56 yıl önce bir gün ‘yaparım’ dedim …” dedi.

Cenazesinde torunlarının her biri, Büyükbaba Dick’ten öğrendikleri tek şeyin taahhütleri yerine getirmek olduğunu söyledi! Her biri mesajı aldı.

Yetişkinler olarak Dick Matthews gibi insanları çocuklarımızın kahramanları olarak tutmalıyız! Ailelerimizdeki ve mahallelerimizdeki çocuklarımız için kahraman olmaya layık insanları hepimiz tanıyoruz. Çocukların bu olağanüstü ama çoğu zaman sessiz insanları arayacağını düşünecek kadar dikkatsiz olmamalıyız; onlara gerçek bir kahramanın ne olduğunu öğretmemiz ve yakın çevrelerindeki bazılarına işaret etmemiz gerekir. Bir sporcunun gösterişli bir kahraman olduğundan ve birçoğunun statüye layık olduğundan emin olun, ancak çocuklarımıza bir kişiyi kahramana veya rol model statüsüne layık yapan şeyin ne olduğunu öğretmeye dikkat edelim.

Ailenizde yarın “Kahraman Günü” nü yapın ve gerçek bir kahramanın ne olduğu hakkında konuşun!