Herkes İçin Evlat Edinme Umut

Bir mumya! Bir baba! Tüm çocukların bir aileye sahip olduğu inancı! Ebeveyn olmak isteyen herkesin hayat boyu sürecek süreçte mükemmel olacağı inancı! Tüm kültürlerin değer verdiği bu inançlar benimsenmenin temelidir. Yine de gerçekte toplum, evlat edinilmiş bir çocuğu ya da onun için bir yuva yaratanları her zaman içtenlikle desteklemez.

Evlat edinme, genellikle yasal ebeveyn olan biyolojik ebeveynler, çocuk yetiştirmeye yönelik tam ve kalıcı hak ve yükümlülükleri devredince gerçekleşir. Bu yasal ebeveynler genellikle özgürce evlat edinmeyi seçerler ve gerekli rıza formlarını isteyerek imzalarlar.

Bununla birlikte, bir çocuk istismara veya ihmale maruz kaldığında veya hatta terk edildiğinde, mahkemeler, çocuğun evlatlık verilmesine karar verebilir. veya evlat edinilmeden önce yedi yaşında.

Evlat edinme ve koruyucu aileler arasındaki farklar, evlat edinmenin kalıcılığına yansımaktadır. Yetiştirme evleri her zaman geçici olarak kabul edilir ve mahkemeler çocuğun istismar edici bir ortama dönmesine karar verse bile, koruyucu ebeveynlerin çocuğun uzun vadeli bakımı konusunda hiçbir yasal hakkı yoktur.

Bir çocuğun yıllar içinde pek çok koruyucu ebeveyni olabilir; evlat edinen ebeveynler, teknik olarak çocuğun ömrü boyunca oradadır.

Evlat edinilen bir çocuğun zihinsel, duygusal ve fiziksel iyiliği hakkında pek çok efsane vardır ve% 99’u tam olarak budur: sadece mitler. Gerçekte, fakir, küçük evlat edinilmiş çocuk, genellikle evlat edinilmemiş birçok çocuğun aldığından daha fazla fırsatlar verilen, iyi beslenmiş, sevilen, hoş bir çocuktur. Evlat edinilen çocuk, kendisinin istenmediği ya da istenmesine rağmen ebeveynlerinin ona bakamadığı koşullarda yaşamaktan kurtuldu.

Zorluklar, ev koşullarından çok toplumun tepkilerinden kaynaklanıyor. Bugün toplumumuzda yabancılar bazen kabaca başka bir ülkede doğan bir çocuğa soruyorlar, Nesin sen? (ırklarına atıfta bulunarak). Beyaz tenli bir kişi Afro-Amerikalı bir çocuğu evlat edindiğinde, toplumdaki pek çok kişi hala markete kaşlarını çatarak bakıyor.

Başka bir efsane, evlat edinilen çocuğun her zaman reddedilmiş hissedeceği, ancak bu söz her zaman izlenmelidir. Çoğu psikolog ve sosyal hizmet uzmanı, biyolojik evinde büyüyen bir kişinin evlat edinilmiş bir çocuk kadar reddedilmiş hissetmeye yatkın olduğunu anlamaya başladı. Her şey koşullara ve ne kadar bağlılık, sevgi ve dikkatin yaşandığına bağlıdır.

Sorumlu bir yetişkin olarak büyümek, her koşulda yetişen insanlar için bir zorluktur. Bazen insanlar sorumlu olmamayı seçer ve nasıl yetiştirildiklerine dair bahaneler üretir. Bu insanlar için, eğer evlat edinilmişlerse, bu uygun bir mazerettir, ancak genellikle bu doğru bir temsil değildir.

Merak, insan doğasının bir parçasıdır. Evlat edinilenler için biyolojik ebeveynlerinin kim olduğunu ve onlara ne olduğunu merak etmek doğaldır. Kendilerini büyütenlere duydukları sevgi bu merakla azalmıyor. Ve biyolojik ebeveynlerin bebeklerine veya çocuklarına ne olduğunu merak etmeleri doğaldır.

Yine de, ilgili herkes için geçmiş, iptal edilmiş bir çek gibidir, onu harcamaya devam edemezsiniz. Evlat edinilmiş olsun ya da olmasın, burada ve şimdi yaşadığımız yer! Evlat edinmenin var olduğu için ne kadar şanslıyız, bu yüzden bir ailenin parçası olma hayalleri herkes için keyifli bir gerçeklik olabilir.