Dereotu: İskandinavya’nın En Önemli Mutfak Bitkisi

Antik bitki, Anethum graveolens veya yaygın olarak bilindiği şekliyle Fernleaf dereotu, yaklaşık 5.000 yıl önce erken Mısır yazılarında bahsedilmişti. Maydanoz dünyanın diğer bölgelerinde ne kadar popüler olursa olsun İskandinavya’nın en önemli mutfak bitkisidir. Dereotu kelimesi, sükunet anlamına gelen Eski İskandinav kelimesi dilla’dan gelir ve içeride ve dışarıda yetiştirilebilir. Tüylü yapraklar dereotu, bahçenizdeki çiçekler için yeşil bir folyo kadar güzel olan güzel bir yeşillik bitkisi yapar. Parmaklardaki dereotu kokusu, yaprakların ev yapımı dereotu turşusu kokusu nedeniyle birçok kişi için rahat bir koku uyandırır. Eski moda dereotu suyu veya yaygın olarak bilindiği gibi (ezilmiş dereotu tohumlarının sıcak suda demlenmesi ile yapılır), yetişkinlerde ve çocuklarda hala hazımsızlık için bir çare olarak kullanılmaktadır.

Dereotu yıllık ancak kendi kendine tohumdur, bu nedenle ekildikten sonra bitkilerin bazılarının tohuma gitmesine izin verdiğiniz sürece sonsuza dek bahçenizde olacaksınız. Dereotu sarı çiçeklere sahiptir ve açık havada 1 4 ft. (30120 cm) boyunda büyür. Kapalı saksılarda dereotu daha az uzun olacaktır. Tohumdan dereotu yetiştirin ve seyreltirken, çıkardığınız fideleri yumuşak ve lezzetli oldukları için kullanın. Kuru dereotu yaprakları dereotu otu olarak bilinir. Sonbahar turşunuz için dereotu tohumuna ihtiyacınız varsa, tohumun olgunlaştığından emin olmak için Temmuz ortasında biraz dereotu ekin.

Yetiştirme gereksinimleri: en iyi derin, iyi drene edilmiş, verimli, kumlu balçıkta büyür, kompost veya gübre sever. Dereotu tam güneşte yetiştirilmeli ve kurak dönemlerde sulanmalıdır. Dereotu tohumdan kolayca yetiştirilir ve flüoresan ışıklar altında yetiştirilirse iç mekanlarda iyi büyür. Işıkları bitkilerden 6 inç (15 cm) asın ve günde 14 saat açık bırakın. Dereotu iyi nakledilmez ve uzun kökleri için derin bir tencereye ihtiyacı vardır. Bitkilerin daha uzun büyümesini sağlamak için çiçeklenmeyi ve tohum oluşumunu önlemek için üstleri sıkıştırın.

Bahçede dereotu lahana ile ekilebilir ancak havuçların yanına dikilemez. Mutfakta turşu, lahana, şalgam, karnabahar, yağda kızartılmış veya ızgara balık, ekşi krema, et, güveç, krem ​​peynir, dip soslar için dereotu kullanın. Taze yeşil fasulye, patates yemekleri, peynir, çorbalar, salatalar, deniz ürünleri, soslar ve sebze yemeklerinde kesilmiş olarak kullanın. Pişirmenin son 5 dakikası boyunca genç dereotunu ızgara kuzu, domuz pirzolası veya biftek üzerine serpin. Tohumlar tost veya kraker üzerine mayonezle karıştırılmış somonla serpilebilir. Balık soslarında tohumlar ve yapraklar kullanılabilir. Kabak ince dilimlenebilir ve güzel bir garnitür için zeytinyağı ve taze dereotu yapraklarıyla sotelenebilir.

Taze dereotu, sapları bir bardak suya daldırılarak buzdolabında birkaç gün bekletilebilir. Plastik bir torba ile gevşek bir şekilde örtün ve yaprakların suyun üzerinde olduğundan emin olun. Taze yapraklar açılıp kapanabilir torbalarda dondurulabilir ve bulaşıklarda kullanılabilir. Tohumlar kapalı bir kapta saklanabilir ve gerektiğinde kullanılabilir. Yaprakları, tohum kafalarını ve tohumları yiyebilirsiniz. Uzun süre pişiriyorsanız tohumları, son dakikada ekliyorsanız dereotu kullanın. Dereotu kurutulabilir veya dondurulabilir.