Çocuğunuzu Terbiye Etmenize Yardımcı Olacak Altı Fikir

Çocuğun var mı? Onu seviyor musun? Tabii ki. Öyleyse, tutarlı bir temelde yaramazlık yaptığında, disiplini yönetmenin en iyi yolu nedir?

Eh, farkında olabileceğiniz gibi, bu konuda geniş bir düşünce yelpazesi var. Bir düşünce okulu, temelde el bırakmayı öğretir ve der ki, küçük sevgililer çok zeki, bu yüzden her şeyi kendi başlarına çözsünler. Ceza veya ödül sistemi yok. Yine bir başka aşırı uç, Singapur’daki insanları çöp atmak için “sopalamak” modelinin iyi olduğunu söylüyor.

Çoğumuz kendimizi bu iki çılgın konum arasında buluyoruz … ve “çatlak” kelimesi hayırsever olmaktır. Öyle düşünmüyorsanız, okumayı bırakın. Kayıp bir nedensin ve kendine bir yerde güzel bir kauçuk oda bulmalısın, böylece kendine veya başkasına zarar vermezsin.

Gerçek şu ki, önceden belirlenmiş zihinsel filtreler olmadan çocukların davranışlarını gerçekten izleyen herhangi biri, neredeyse kesinlikle farklı çocukların farklı tepki verdiği sonucuna varacaktır. Bazı çocukların çok yüksek bir “ağrı” eşiği vardır. Yapmaları gerekeni yapmayı inatla reddederken, kesin olarak verdiğiniz cezaları alabilirler. Çeşitli token sistemleriyle kolayca motive edilebilecek başkaları da var.

Peki çocuklarınız için hangi disiplin yönteminin işe yarayacağını nasıl öğreneceksiniz?

Tek kelimeyle: deney! İşte ilerlemek için altı fikir.

# 1 – “Bilim adamı şapkanızı” takın. Orada ne olduğunu araştırın. Hiçbir yazar çocuğunuzu sizden daha iyi tanımaz. Ancak birçok araştırmacı binlerce çocuk gördü ve çocuklar ve aileleri ile çeşitli stratejiler deneme fırsatı buldu. Yani daha önce ne yapıldığını bilmek kendi başına çok iyi bir stratejidir.

# 2 – Neyin mümkün olduğuna dair bir fikriniz olduğunda, kendi çocuklarınızla etkileşim kurmaya başlayın. Disiplin ve istismar arasındaki çizgiyi bulanıklaştırmak için ellerinden gelen her şeyi yapan meşgul insanlarla giderek daha fazla dolu olan toplumlarda yaşadığımızı unutmayın. Bu yüzden farklı disiplin fikirleri denerken dikkatli olun.

Önemli not: Bu fikirleri denerken, (a) ana hedefinizi hatırlamanız çok önemlidir: iyi, zeki çocuklar yetiştirmek. Ana hedefiniz bu değilse, lütfen yukarıda belirtilen kauçuk odayı kendiniz bulun. Ve (b) sabırlı olun. Bu sizin için olduğu kadar onlar için de bir deney. Şu anda asla bulundukları yerde olmadılar. Bu yaşta ilk kez çocuk oluyorlar. Ve unutmayın, burada laboratuvar fareleri ile uğraşmıyorsunuz. Çocuklarınızla * ilgileniyorsunuz. Bunu asla gözden kaçırmayın.

# 3 – İşe yarayan bir şey bulduğunuzda, sonunda rahatlayabileceğinizi düşünmeyin. Öyle bir şey değil dostum. Kısa süreli vuruşları uzun vadeli başarı ile karıştırmayın. Çocuğunuz disipline olduğu kadar yeniliğe de tepki veriyor olabilir. Yenilik etkisini yitirdiğinde – ve olacak – çocuğunuz, değiştirmeye çalıştığınız eski davranışlara çok iyi bir şekilde geri dönebilir. Yenilik, birkaç haftadan fazla süren zor bir zamana sahiptir. Bu yüzden değişikliklerin kalıcı olup olmadığını görmek için en az 3-6 hafta verin.

# 4 – Çabalarınızda büyük değişiklikler yapmadan önce ince ayar yapın. Örneğin, bazı şeyler doğru yapılırsa, çocuklarınızı hafta sonunda pizza ile ödüllendirdiğinizi varsayalım. Ve önlemlerin kendileri yerine yeniliğe tepki verdiklerine inanmak için nedenleriniz olduğunu varsayalım. Önlemleri gereksiz yere atmak yerine, şüphenizin geçerli olup olmadığını belirlemek için biraz ince ayar yapın. Örneğin, yiyecek ödüllerini değiştirebilir ve “Bak – eğer doğru şeyleri yaparsan, Cuma akşam yemeğinde ne yediğimizi sen seçersin” diyebilirsiniz. Doğru yolda olabilirsiniz ve ince ayar yapmak size gerçekten keşfetme şansı verir.

# 5 – İnce ayar işe yaramazsa, yukarıdakilerin hepsini göz önünde bulundurarak elbette yeni yaklaşımlar deneyin.

# 6 – Son olarak, terapistler ve diğer danışman türleri şeklinde profesyonel aile yardımına ihtiyacınız olabileceğini bilecek kadar alçakgönüllü olun. Burada dikkatli olmalısınız çünkü bu profesyoneller yeterlilik ve aileniz için uygunluk açısından büyük farklılıklar gösterir. Örneğin, bazı terapistler, çocuk okulda sorun yaşıyorsa, Ritalin’i terapötik müdahalenin ilk yolu olarak önermektedir. Bu tür durumlarda şüpheci olmaya hakkınız var. Burada kendi iç sesinizi dinleyin. Ne kadar iyi niyetli olursa olsun, birçok terapist bir şeyleri yanlış anlar. Başlangıçta seçtiğiniz kişi çocuğunuz veya aileniz için doğru değilse, başka birini deneyin.

Not: İhtiyaç olması durumunda iyi bir terapist bulmanıza yardımcı olabilecek profesyonel kuruluşlar vardır. Amerika ve diğer birçok ülke, ailelere yardım edecek kaynaklar açısından zengindir. Sorunlarınız kendi başınıza halledemeyecek kadar yoğunlaşırsa onlara bakın.

Son olarak, sağduyulu olun. Belki tuhaf gelebilir, ancak gerçek şu ki, hangi profesyonel yardımı arayacağınız önemli değil, hangi kitapları okursanız okuyun ve hangi çevrimiçi forumlara katıldığınız önemli değil – kararları SENİN vereceksiniz. Beğen ya da beğenme sorumluluğu sensin. Mümkün olan en iyi zekayı kullanın ve dikkatli bir şekilde ilerleyin.