Çocuğum Çalıyor

Ebeveynlerin, dört ve beş yaşın altındaki çocukların çalma kavramını anlamadan kendilerine ait olmayan şeyleri almalarının çok yaygın ve normal olduğunu bilmeleri gerekir. Çocuklara kişisel mülkiyet konusunda ders verilmeli ve izinsiz bir şey almamaları gerekir. Beş yaşın altındaki çocuklar genellikle ben merkezlidir ve birincil odak noktaları genellikle istediklerini görmek ve almaktır. Bu nedenle ebeveynlerin çocuklarına başkasının eşyalarını almak, ödünç almak veya kullanmak için izin istemeye ilişkin tavırları öğretmeye başlaması gerekir. Bu önemli dersleri görmezden gelen ebeveynler, çocuklarının hırsızlık sorunlarıyla ilgili olarak genellikle çocuklarının okulundan, gençlik programlarından veya komşularından utanç verici telefonlar alırlar.

Çocuklar Neden Hırsızlık Yapar?

Çocukların kendilerine ait olmayan şeyleri almalarının birçok nedeni vardır. Ebeveynlerin, tekrarlanan bir hırsızlık modelini gördüklerinde ve çocuklarını aşağıda listelenen hırsızlık nedenlerinden birden fazla ile özdeşleştirmeye başladıklarında daha fazla endişe duymaları gerekir.

Bir çocuk dikkat çekmek için hırsızlık yapıyor olabilir. Ebeveynler dışında aradıkları ilgi, akranlarını veya erkek ve kız kardeşlerini içerebilir.

Çocuklar genellikle yetişkinlerden öğrenirler. Bir çocuk, bir ebeveynin işinden bir şeyler aldığını gördüğünde, komşular ve hatta çocuklarının önünde mağazalarda hırsızlık davranışını modelliyorlar. Çocuklar genellikle bu örnekten bazı hırsızlığın kabul edilebilir davranış olduğunu öğrenirler.

Bir çocuk kendisine ait olmayan bir eşyayı “bulduğunu” hissedebilir ve bu nedenle eşyayı elinde tutabilir. Ebeveynlerin çocuklarına, “bulunan” bir eşyanın mutlaka saklamaları gerekmediğini öğretmeleri gerekir.

Bir çocuğun temel ihtiyaçları karşılanmayabilir. Hırsızlık yapan bazı çocuklar genellikle diğer çocukların sahip olabileceği bir şeyden mahrum olduklarını hissederler. Örneğin: Çocuğunuzun bazı arkadaşlarının okuldayken fazladan yiyecek almak için harçlık olabilir. Ebeveyn, bu arzuyu gerekli görmeyebilir veya ebeveyn, çocuğuna verecek “cep parasını” karşılayamaz, bu nedenle çocuk, ihtiyaçlarını karşılamak için parayı çalar.

Bazı çocuklar kontrolü veya gücü elde etmek için çalar.

Bazı çocuklar heyecan için çalar. Bu genellikle daha yaşlı gençlerde ve yetişkinlerde görülür. Bu tür hırsızlıklar genellikle alışkanlık haline gelir.

Bazı çocuklar akranlarına uyum sağlamak veya onları kabul etmek için çalarlar. Bu tür hırsızlık genellikle akran baskısından kaynaklanır.

Ebeveynler Ne Yapabilir?

Çocuklarının hırsızlığına tepki verecek hiçbir şey yapmayan ebeveynler, yalnızca bu davranışa göz yumuyorlar. Ebeveynler, çocuklarını kendisine ait olmayan bir şey alırken yakaladıklarında derhal önlem almalıdır. Aşağıda hırsızlık davranışları sergileyen çocuklar için uygulanabilecek bazı ebeveynlik çözümleri bulunmaktadır.

Ebeveynlerin her zaman çocuklarının nerede olduklarının ve ne yaptıklarının farkında olmaları gerekir.

Oturun ve çocuğunuzla hırsızlık hakkında konuşun. Konuşma neyin çalınıp neyin çalınmayacağını içermelidir. Bu konuşma, çocuğunuzun muhakeme yeteneklerine bağlı olarak dört ila beş yaşları arasında gerçekleşebilir. Çocuğunuza hırsızlığın yanlış olduğunu söyleyin.

Çocuğunuzun izni olmadan bazılarının mülküne dokunmayacağını kabul etmesini sağlayın.

Çocuğunuzun hırsızlık yapmanın doğal sonuçları olacağını bildiğinden emin olun. Doğal sonuçların örnekleri arasında arkadaş kaybı, güven kaybı ve hırsızlık konusunda iyi bir duyguya sahip olmama sayılabilir.

Çocuğunuza, sizden olumsuz sonuçlar çıkacağını bildirin. Çocuğunuz ürünü ya sahibine iade etmeli ya da ürünün ücretini ödemelidir. Çocuğun parası yoksa, parayı kazanmak için bazı ekstra işler yapması gerekir. Uygunsuz eylem için çocuğunuzu sorumlu tutun.

Çocuğunuz okuldaki diğer çocuklardan eşya çalıyorsa ve bu eşyalar ihtiyacı olan şeyleri (kalem, kağıt ve boya kalemi) içeriyorsa, çocuğunuza başka bir öğrenciye ait olanı almamasını söyleyin, gerekli olanı satın alacaksınız.

Çocuğunuzu hırsız olarak etiketlemekten veya ders vermekten kaçının. Çocuğunuz davranışın yanlış olduğunu anladığında ve kabul ettiğinde, çocuğa yeniden başlama şansı verilmelidir.

Çocuğunuzun sahip olmasını istemediğiniz tüm eşyaları ulaşamayacağı bir alana koyun.

Çocuğunuza yakın gelecekte öğeyi kazanma şansı olacağını öğretin. Bu çocuğunuza sabrı ve gecikmiş hazzı öğretecektir.

Çalan gençler bunu genellikle deneyimin heyecanı için yaparlar. Çocuğunuzu heyecan ihtiyacını karşılayacak diğer faaliyetlere dahil edin.

Çocuklar, özellikle alışılmış hırsızlık davranışları, hırsızlık nedeniyle tutuklama veya diğer hırsızlık raporlarına sahip gençler, daha gerekli müdahaleler için hırsızlık alanında uzmanlaşmış eğitimli bir uzmana (doktor, psikiyatrist, psikolog vb.) Başvurmalıdır.