Biberiye: Anma ve Dostluk Bitkisi

Rosmarinus officinalis, yaygın olarak biberiye adı verilen, Akdeniz bölgesine özgü aromatik bir bitkidir. Biberiye geleneksel olarak hatırlama ve dostluk bitkisi olarak bilinir. Marys manto ve pusula otu olarak da bilinen biberiye, Akdeniz ülkelerinde Kuzey iklimlerinde yıllık olarak veya kapalı saksı bitkisi olarak yetiştirilebilen, hoş, tatlı kokulu, çok yıllık bir çalılıktır. Biberiyenin iğneye benzer yaprakları ve narin açık mavi çiçekleri vardır. Olgun bitkiler 30 yıldan fazla yaşayabilir.

Biberiye en iyi tam güneşte büyür ancak yarı gölgeyi tolere eder. Bu bitki en iyi hafif, iyi drene edilmiş toprakta büyür. Kök çürümesi ıslak topraklarda bir sorun olabileceğinden biberiyenin sulamalar arasında orta derecede kurumasına izin verin. Yaprakları iki haftada bir buğulayın. Biberiye açık havada 3 6 fit (1 2 m) boyunda büyür. İç mekanda biberiye, bitkinin daha dolgun ve gür kalmasını sağlayacak uç kesimlerini toplayarak fayda sağlar. Biberiye yaprakları, üstleri gümüş rengi olan koyu yeşil renktedir.

Biberiyenin tohumdan filizlenmesi ve büyümesi yavaştır, bu nedenle bitki satın almak veya kök kesimlerinden biberiye üretmek en iyisidir. Bu bitkiyi iç mekanda yetiştiriyorsanız, biberiye yaz için dışarı çıktığınızda büyür. Biberiyeyi bahçedeki saksılarda bırakın, çünkü kapı içi hareketlere daha başarılı bir şekilde uyum sağlayabilecek gibi görünmektedir. İlk dondan önce içeriye geri gidin, böcekleri kontrol edin ve istila varsa sabun ve su spreyi sıkın.

Biberiye günde en az 4 saat direkt güneş ışığı gerektirir. Bir pencere kenarında biberiye yetiştiriyorsanız, her tarafın ışık aldığından emin olmak için düzenli olarak dönün. Işıkların altında biberiye yetiştiriyorsanız, bitkilerin 6 inç (15 cm) yukarısına floresan ışıklar asın ve 12 saat bekletin.

Bahçede biberiye, lahana, fasulye, havuç ve adaçayının yanına ekildiğinde lahana güvesi, fasulye böcekleri ve havuç sineğini caydırır. İtalya’da biberiye, özellikle zeytinyağı, sarımsak ve şarap ile karıştırıldığında kuzu eti, dana eti ve kümes hayvanlarında tercih edilen bitkidir. Biberiye, eti eşsiz lezzetiyle zenginleştirdiği için her zaman kuzu eti ile birlikte kullanılmalıdır. Mutfaktaki diğer kullanımlar arasında domates yemekleri, güveçler, çorbalar, sebze yemekleri, domuz eti, tavşan, sosis, balık, kabuklu deniz ürünleri, ince doğranmış muhallebi, yumurta yemekleri, turşular, jöleler, reçeller, kekler, kurabiyeler, salatalar bulunur ve çok önemlidir. klasik İtalyan ekmeği olan focaccia da dahil olmak üzere bitki ekmekleri ve bisküvilerdeki içerik. Karnabahar, patates, yeşil fasulye ve bezelyeyi canlandırmak için pişirme suyuna biberiye eklenebilir. Biberiye ilavesinden balık ve et salamuralarının yanı sıra sebze, tavuk ve bezelye çorbaları da fayda sağlar. Biberiyenin güçlü bir tadı vardır, bu yüzden dikkatli kullanın. Yapraklar, gövdeler ve çiçekler yenilebilir. Kurutulmuş yaprakların aromasını açığa çıkarmak için kullanmadan hemen önce ezin. Biberiye sapları, yaprakları soyarak ve sebzeleri veya ince et parçalarını kızartmak için saplarına yerleştirerek ot şişleri için kullanılabilir.

Biberiye, plastik torbalarda veya sapları suya daldırılarak buzdolabında birkaç gün saklanabilir. Yapraklar, taze dallar ılık ve kuru bir yere asılarak kurutulabilir. Saklamadan önce yaprakları soyun.