Şiddetli depresyondan muzdarip 17 yaşındaki Julie ile bir seansı yeni tamamlamıştım. Julie onun tamamen başarısız olduğuna ve hayatındaki hiçbir şeyi değiştiremeyeceğine inanıyordu. Julie ayrıca tüm eksikliklerinin kendi hatası olduğunu düşünüyordu.
Kendime soruyorum, böyle bir genç bu olumsuz ve kaderci düşünceyi nereden edindi?
Cevap, ailesini oturuma davet ettiğimde kısa sürede belli oldu. Çok sayıda yaşam olayını tartışmaya ve bunları çocuklarının öğrendiği şekillerde açıklamaya başladılar. Örneğin araba, bugünlerde kimseye güvenemediğiniz için çöktü; Annem kötü bir ruh hali içinde olduğu için kardeşe bağırdı; Birini tanımadığın sürece bu dünyada ilerleyemezsin vs.
Bir ebeveyn olarak, kendi düşünme stiliniz her zaman sergileniyor ve çocuklarınız dikkatle dinliyor!
İyimserliğin Önemi
Çocuğunuzun iyimser olmasını neden istemelisiniz? Çünkü, Dr. Martin Seligman’ın açıkladığı gibi: Karamsarlık (iyimserliğin tam tersi) köklü ve felaketle sonuçlanan bir zihin alışkanlığıdır: depresif ruh hali, teslimiyet, başarısızlık ve hatta beklenmedik şekilde kötü fiziksel sağlık.
İyimser düşünme becerisine sahip çocuklar başarısızlığı daha iyi yorumlayabilir, daha güçlü bir kişisel ustalık duygusuna sahiptir ve hayatlarında işler ters gittiğinde daha iyi geri dönebilirler.
Ebeveynler, çocuklarının gelişen zihinlerinin düşünme stillerine büyük katkıda bulundukları için, çocuklarınızda sağlıklı zihinsel alışkanlıklar sağlamak için aşağıdaki beş adıma uymanız önemlidir.
Ebeveynler Nasıl Yardımcı Olabilir
Adım 1: Kendiniz iyimser düşünmeyi öğrenin. Siz hayatınızı yönetirken ve başkalarıyla etkileşimde bulunurken çocukların sizden dolaylı olarak gördükleri ve işittikleri, onlara öğretmeye çalıştığınız şeyden çok daha fazlasını etkiler.
İyimser zihinsel becerilerinizi kendi düşünce tarzınıza dahil ederek çocuğunuz için iyimserliği modelleyebilirsiniz. Bu kolay değildir ve bir gecede olmaz. Ancak pratikle, neredeyse herkes ebeveynler bile yaşam olayları hakkında farklı düşünmeyi öğrenebilir!
Adım 2: Çocuğunuza nasıl düşündüğü ve nasıl hissettiği arasında bir bağlantı olduğunu öğretin. Bunu en kolay, zorluklarla ilgili düşüncelerinizin sizde nasıl olumsuz duygular yarattığını yüksek sesle söyleyerek yapabilirsiniz.
Örneğin, çocuğunuzu okula götürüyorsanız ve bir sürücü sizi keserse, neden bu kadar kızgın hissettiğimi merak ediyorum gibi bir şey söyleyerek düşünceleriniz ve duygularınız arasındaki bağı sözlü hale getirin; Sanırım kendi kendime şöyle diyordum: Şimdi geç kalacağım çünkü önümdeki adam çok yavaş gidiyor. O şekilde araba kullanacaksa, trafiğin yoğun olduğu saatlerde araç kullanmamalıdır. Ne kaba.
3. Adım: Düşünce yakalama adlı bir oyun yaratın. Bu, çocuğunuzun en kötü hissettiği anlarda aklından geçen düşünceleri belirlemeyi öğrenmesine yardımcı olur. Bu düşünceler, neredeyse hiç fark edilmese de, ruh halini ve davranışı büyük ölçüde etkiler.
Örneğin, çocuğunuz kötü bir not aldıysa, şunu sorun: Notunuzu aldığınızda, kendinize ne söylediniz?
4. Adım: Çocuğunuza otomatik düşünceleri nasıl değerlendireceğini öğretin. Bu, kendinize söylediğiniz şeylerin ille de doğru olmadığını kabul etmek anlamına gelir.
Örneğin, düşük notu aldıktan sonra çocuğunuz kendi kendine başarısız olduğunu, diğer çocuklar kadar akıllı olmadığını söylüyor olabilir; o okulda asla başarılı olamaz, vb. Bu öz ifadelerin çoğu doğru olmayabilir, ancak bu durumda otomatiktirler.
Adım 5: Çocuğunuza, kötü şeyler olduğunda (kendilerine) nasıl daha doğru açıklamalar üretebilecekleri konusunda talimat verin ve bunları çocuğunuzun otomatik ancak yanlış düşüncelerine meydan okumak için kullanın. Bu sürecin bir kısmı, tersine kanıt aramayı içerir (geçmişte iyi notlar, diğer yaşam alanlarında başarı, vb.).
Çocuğunuza iyimser düşünmesine yardımcı olmayı öğretmenin bir başka becerisi, çocuğunuzun kötü olayın o kadar kötü olmayabileceğini veya hayal ettiği olumsuz sonuçlara sahip olmayacağını görmesine yardımcı olan durumu baştan savmaktır. Hayattaki çok az şey korktuğumuz kadar yıkıcıdır, yine de onları zihnimizde patlatırız.
Ebeveynler, iyimser düşünme ilkelerini modelleyerek çocuklarının düşünme stillerini etkileyebilirler.
2005 Dr. Tony Fiore Tüm hakları saklıdır.
GIPHY App Key not set. Please check settings