Çocuklarda Utangaçlık

Utangaçlık nedir?

Liz yemek salonuna girmek istedi. Diğer tüm çocuklar çoktan gruplar halinde oturmuş öğle yemeğini yerken, mutlu bir şekilde sohbet ediyorlardı. Liz, insanların ona bakacağından korktuğu için dışarı çıkıp içeri girme cesaretini toplamaya çalışıyordu. Ama kalbi göğüs kafesinin içinde hızla koştu, avuç içi terledi ve yüzünün sıcak bir kızarıklıkla kaplandığını hissetti. Böylece gitti.

Çocukluk yıllarında utangaçlık.

Liz gibi utangaç çocuklar ‘yaklaşmadan kaçınma çatışmasından muzdariptir. Başkalarına yaklaşmak istedikleri anlamına gelir, ancak aynı zamanda bunu yapmaktan çok korkarlar. Sonuç olarak, utangaç çocuk kötü yaklaşım becerilerine, düşük sosyal becerilere sahip olabilir ve söylediği her şeyin sıkıcı veya aptalca olduğunu hissedebilir. Bu nedenle, utangaç çocuklar yüz yüze etkileşim gerektiren testlerde düşük sonuçlara sahip olabilir ve konuşma korkusundan dolayı olduklarından daha az zeki olarak algılanabilirler. Böylece, utangaç çocuğun düşük özgüvenini artıran bir kısır döngü başlayabilir. Daha sonraki çocukluk ve ergenlik döneminde utangaçlık giderek artan bir şekilde yalnızlık, depresyon, sosyal kaygı ve düşük öz değer ile ilişkilendirilir.

Utangaç olanlar başkalarına göre kendilerini küçük hissedebilir veya hep birlikte ortadan kaybolmak isteyebilirler.

Mitch’in “The Two Tuba Switch” te nesnelere geçiş yapması, bir noktaya değinmek için utangaçlığı biraz uzatmanın bir yolu.

Utangaçlık – doğa mı yoksa yetiştirme mi? Her ikisi de.

Utangaçlık ailelerde var. Bebeklerin yaklaşık beşte biri utangaçlık eğilimiyle doğar.

Utangaçlık, bizi rahatsız veya değersiz hissettiren tek veya tekrarlanan olaylardan kaynaklanabilir (okul öncesi / okulda yeni bir gün, akranlarla alay, zorbalık vb.).

Modern yaş faktörleri.

Çocukları sokaklardan uzaklaştıran artan suç, daha küçük aileler, eğlence ve oyun için insan olmayan bir araç olarak bilgisayar, video oyunları ve TV kullanımının artması. Utangaç bir kişiye de uygun olabilecek bu değişiklikler, utangaçlığını da artırabilir.

Özetle meseleler nasıl iyileştirilir?

Ebeveynler çocuklarının mizacını desteklemeli ve kendileri hakkında daha iyi hissetmelerine yardımcı olmalıdır. Aynı zamanda, çocuğun başarılı bir sosyal faaliyette bulunmasına yardım ederek aşırı koruyucu olmamalıdırlar. Çocukların utangaç çocuklar ve onların nasıl başa çıktıkları hakkında eğitici kitapları birlikte okumak gibi karşılıklı etkinlikler de başka bir iyi yoldur.

Ebeveynler asla asla kendi çocukluk anılarının ve hayal kırıklıklarının karışmasına ve yoluna girmesine izin vermemelidir! Çocuklarınızı oldukları gibi sevin.