Çocuğunuza Fonemik Farkındalığı Öğretin

Son yıllarda, okuma eğitimi alanı dramatik bir şekilde değişti ve birçok okuma eğitmeni bunu ses eğitimi ile tüm dil olarak ikiye ayırdı. İki kamptan birine giren çeşitli okuma programları, her ikisinin de göreceli değerlerinin reklamını yapmak için milyonlarca harcadı.

İşin basit gerçeği, en iyi okuma eğitiminin her iki stratejinin bir kombinasyonu kullanılarak gerçekleşmesidir. Ve giderek artan bir şekilde okuma araştırması, sadece ses bilgisinin değil, fonemik farkındalığın, özellikle öğrenme güçlüğü olan öğrenciler için okuma başarısını sağlamak için kritik öneme sahip olduğunu göstermiştir.

Bununla birlikte, bunu birçok ebeveyn ve bakıcı için bu kadar kafa karıştırıcı yapan şey, fonemik farkındalık teriminin çok sık ve çok farklı şekillerde etrafa saçılmasıdır. Fonemik farkındalık, kelimelerin anlamlarından çok yapısıyla ilgilidir. Yazılı kodumuzun, kelimelerin yapısını anlamak için okuyucuların yazımdan sese yazışmalar üzerinde düşünebilmesi gerekir. Yazılı kelimeyi anlamak için, başlangıç ​​okuyucular öncelikle kelimelerin her kelimeyi tek bir bölünmez ses akışı olarak algılamaları yerine seslerden oluştuğunu (fonemik farkındalık) biraz anlamalıdır.

Bu farkındalığın gelişmesi basit bir adımda değil, zaman içinde başarılabilir. Ayrıca, bu becerilerin aslında ön okuma becerileri olduğuna dikkat etmek önemlidir. Çocuklar sayfadaki bu unsurlardan herhangi birini mutlaka tanımazlar, bunun yerine kulakla.

Derin fonemik farkındalığın nihai hedefine doğru fonolojik gelişim aşamaları şunları içerebilir:

~ Cümlelerin kelimelerden oluştuğunun bilinmesi.
~ Kelimelerin kafiye yapabildiğini ve tekerleme yapabildiğini kabul etme
~ Kelimelerin hecelere bölünebileceğini ve bunu yapabilme becerisini tanıma
~ Kelimelerin başlangıçlara ve taslaklara bölünebileceğinin ve bunu yapabilme becerisinin tanınması
~ Kelimelerin aynı sesle başlayabileceğini ve bu eşleşmeleri yapabilme becerisi
~ Kelimelerin aynı sesle bitebileceğini ve bu eşleşmeleri yapabilme becerisi
~ Kelimelerin aynı orta ses (ler) e sahip olabileceği ve bu eşleşmeleri yapabilme yeteneği
~ Kelimelerin ayrı ayrı ses birimlerine bölünebileceğini ve bunu yapabilme becerisini tanıma
~ Yeni kelimeler oluşturmak için kelimelerden seslerin silinebileceğini ve bunu yapabilme becerisini tanıma
~ Kelime yapmak için sesleri harmanlama yeteneği
~ Kelimeleri kurucu seslere ayırma yeteneği

Fonemik farkındalık, kedi ve matın farklı kelimeler olduğunu anlama yeteneği olan basit işitsel ayrımcılıktan daha karmaşıktır. Nasıl benzer olduklarını ve nasıl farklı olduklarını tanımlayabilmek, bir düzeyde fonemik farkındalık gösterir. Küçük çocuklardan normalde kelimeleri anlamlarından başka bir düzeyde düşünmeleri istenmez, ancak tekerleme deneyimi çocuklar için kelimelerin yapısıyla oynayabileceklerinin ilk göstergesi olabilir.

Kafiye ile tanımayı ve oynamayı öğrenmek çoğu çocuk için fonemik farkındalık gelişiminin başlangıcıdır. Kelimelerin benzer bir son sese sahip olabileceğinin farkında olmak, okumayı öğrenmede kritik bir adım anlamına gelir. Kafiye duyarlılığı, okumaya hem doğrudan hem de dolaylı katkı sağlar.

Doğrudan, çocukların ortak sesleri paylaşan kelimelerin genellikle ortak harf dizilerini paylaştığını anlamalarına yardımcı olur. Daha sonra ortak harf dizilerine maruz kalmak, okuma stratejisi geliştirmeye önemli bir katkı sağlar.

Dolaylı olarak, tekerlemenin tanınması, kelime analizinin daha geniş kelime içi bölümlerden (kafiye gibi) fonem düzeyinde analize (okuma için kritik gereksinim) kadar rafine edilmesini destekler.

Araştırmalar, üç yaşındaki kafiye yeteneği ile üç yıl sonraki okuma ve heceleme performansı arasında çok güçlü bir ilişki olduğunu gösteriyor. Bir dizi çalışma, kafiye oyunlarına bu kadar erken maruz kalmanın değerini pekiştirdi.

Kafiye ve ses birimi farkındalığı ilişkilidir. Çalışmalar, müzik perdesini iyi ayırt edebilen çocukların fonemik farkındalık testlerinde de yüksek puan aldığını göstermiştir. Ses perdesi değişikliği konuşma sinyalinde önemli bir bilgi kaynağı olduğundan, ses birimi tanımaya dahil olanlar gibi küçük frekans değişikliklerine duyarlılık, başarılı ilk okumanın önemli bir yönü olabilir. Bu tür sonuçlar, müzik eğitiminin, çocukların okula başladıkları fonemik farkındalıktaki belirgin bireysel farklılıklara katkıda bulunan, okuma öncesi, ev temelli deneyimlerden birini temsil etme olasılığını ortaya çıkarmaktadır.

Peki ne öğretiyorsun? Fonem farkındalığını en sık hedefleyen teknikler, sözcükleri bileşen seslere ayırmada, sözcüklerdeki çeşitli konumlarda (ilk, orta, son) seslerin tanımlanmasında, aynı sesle başlayan veya biten sözcüklerin tanımlanmasında ve böyle bir sözcükteki sesleri manipüle etmede doğrudan öğretimi içerir. başı veya sonu sesi olmayan bir kelimeyi söylemek gibi.

Fonem farkındalık etkinliklerinin çoğunun tamamlanması 15 veya 20 dakikadan fazla sürmemelidir. Belirli bir aktivite önceden seçilebilmesine rağmen, fonem farkındalığı için hedeflenen belirli kelimeler, yakın zamanda birlikte okuduğunuz bir kitap veya bir oyun veya aile gezisi gibi çocuğunuzun aşina olduğu materyallerden seçilmelidir. Fonem farkındalık etkinlikleri, paylaşılan okuma etkinliklerinin doğal bir uzantısıdır.

Çocuklara fonemlere maruz kalmalarını sağlamanın doğal ve kendiliğinden bir yolu, tekerlemeler yoluyla konuşma seslerini şakacı bir şekilde ele alan edebiyata odaklanmaktır. Basit kafiye kalıpları, tekrar tekrar maruz kaldıktan sonra kolayca hatırlanabilir ve çocuklar yeni tekerlemeler yaratma fikrini kazanacaklar. Cebimde Bir Wocket Var’da (Seuss, 1974), bir çocuk evin etrafındaki lambadaki zamp gibi tuhaf yaratıklardan söz ederken, gündelik nesnelerin ilk sesleri ikame edilir. Çocuklar kitabımdaki zuk gibi sınıfta kendi garip yaratıklarını yaratabilirler.

Alliteration, Faint Frogs Feeling Feverish ve Other Terrifically Tantalizing Tongue Twisters adlı alfabe kitabında sunulduğu gibi, ilk ünsüz sesinin birkaç kelimede tekrarlanmasıdır.

Assonance, ünlü seslerin sözcükler içinde tekrarlanması, genellikle kafiye ile birleştirilir, tıpkı bir Gemideki Koyun’dan yelkenleri yağmur yağar, selamlar ve sallar ya da The tooter’ın Musa’nın Sözü’nde toot yapmak için iki kişiyi eğitmeye çalışması gibi Ayak parmakları Güllerdir. Down by the Bay gibi bazı kitaplarda, iki çocuğun kafiyeli sorular uydururken birbirlerini geçmeye çalıştıkları, örneğin bir geyiği öperken bir kaz gördünüz mü?

Kütüphanenizin çocuk bölümünde biraz zaman geçirin veya evde çocuklarınızın kitap raflarına göz atın ve dil ile şakacı bir şekilde ilgilenen kitapları arayın. Hikayeleri okuyun ve yeniden okuyun ve dil kullanımı hakkında yorum yapın, ardından ses, kelime ve cümle kalıplarının tahminlerini teşvik edin (örneğin, tüm bu kelimelerin başında hangi sesi duyuyorsunuz?) Ve kullanılan dil kalıplarının yeni versiyonlarını icat edin. hikayeler.

Araştırma, sadece ses birimi farkındalığı ile okuma başarısı arasında öngörücü bir ilişki değil, aynı zamanda nedensel bir ilişki de göstermiştir. Okuma üzerinde olumlu etkisi olan sesbirim farkındalığı, sistematik öğretim yoluyla çocuklarda geliştirilebilir. Fonem farkındalığının erken eğitimi, erken okuma öğretimini geliştirmek ve okuma başarısızlığını azaltmakla ilgilenenler için bir öncelik olmalıdır.

Diğer bazı faaliyetler şunları içerir:

Kelime Aileleri Grafikleri Yapmak: Grafikler, bir hikayeden kelimeler veya çocuklardan beyin fırtınası yapılmış bir liste içerebilir. Çocuklar, kelime aile tablosuna yerleştirilecek kelimeleri dikte edebilirler. Harf / ses bilgisi geliştirmeye başladıklarında, kelimeleri kendileri kopyalayabilir veya yazabilirler. Bir kelime aile tablosu için kelimeler oluşturmak için manyetik harfler kullanabilirsiniz. Bir rime plastik harf sağlayın (örn., At) ve çocukların yeni sözcükler (ör. Şapka, yarasa, otur, fare) oluşturmak için başlangıç ​​pozisyonuna farklı harfleri sırayla yerleştirmesini sağlayın. Bu çizelgeler, yazım ve yaratıcı yazma etkinlikleri için referans çizelgeler olarak kullanılabilir (veya çocuklar kendi sözcük ailelerini referans kitabı oluşturabilirler).

Garip Kelime Çıktı: Üçü kafiye olmak üzere dört kelime sunulur (örneğin, zveed, boncuk, hap, tohum). Çocuk, diğerlerine ait olmayan tuhaf kelimeyi belirler. Konsantrasyon veya hafıza oyunu, kafiye tanıma için iyi bir alıştırma aktivitesidir.

İttifak: Ses kişilikleri, alfabede veya aliterasyon kullanan diğer kitaplarda vurgulanan belirli bir ses seçilerek doğal olarak ve bağlam içinde tanıtılabilir. Örneğin, S harfinin yerine çilekli gazozları yudumlarken gülümseyen yılanlar sunmak. Bu sağlam kişilikleri temsil eden resimler oluşturmak veya sağlamak ve her biri tanıtıldığında bunları asmak yararlıdır. Bazen ses ile harf arasında doğal bir bağlantı kurulabilir, örneğin S harfi şeklinde çizilmiş bir Sammy yılanı veya Z harfi şeklinde uçan Buzzy arısı resmini sunmak gibi. Ayrıca, konuşmayı kolaylaştırmak için bir etiket sağlamanın yanı sıra sesler, resimler başlangıç ​​ses yalıtımı ve sesten kelimeye eşleştirme aktivitelerine katılan çocuklar için kendi kendini düzelten ipuçları sağlar.

Sayma: Heceleri sözcüklerle saymak için, el çırpma, masaya vurma veya çocuk isimlerindeki (Ma ry) hecelere, yakın çevredeki (pencere) öğelere veya sözcüklere yürüme gibi aktiviteler kullanılabilir. favori bir hikayeden (utangaç, utangaç). Başlangıçta, iki heceli kelimeler hedeflenebilir ve üçe kadar çıkarılabilir.

Ses Sentezi: Ses sentezi, aşağıdaki sıra kullanılarak yapılabilir: bir kelimenin geri kalanına bir başlangıç ​​sesini harmanlama, ardından bir kelimenin hecelerini bir araya getirme ve ardından izole edilmiş fonemleri bir kelimeye harmanlama. Bunu, jingle kullanarak bir kelimeye başlangıç ​​sesini harmanlayarak modelleyin. / N / ile başlar ve -ight ile biter, bir araya getirin ve gece diyor. Fikir sahibi olduklarında, çocuklar son sözü söyler. Bu etkinlik için çocuk isimleri kullanılarak ve her çocuktan kendi adını tanıyıp sunulduğunda kendi adını söylemesini isteyerek bir heyecan unsuru yaratılabilir – / m / ile başlar ve -ary ile biter, bir araya getirin ve diyor . Bağlam, sözcükleri odada görülebilen nesnelerle veya çocukların az önce okuduğu belirli bir öyküden sözcüklerle sınırlandırılarak sağlanabilir. Çocuklar yetkin hale geldikçe, harmanlanacak kendi kelimelerini sunmak için jingle’ı sırayla kullanabilirler.

Ses-Kelime Eşleştirme: Çocuğun bir kelimenin başlangıç ​​sesini tanımlamasını gerektirir. Bir kelimedeki ilk sese ilişkin farkındalık, çocuklara bir resim (köpek) gösterilerek ve çocuklardan üçten doğru doğru kelimeyi bulmalarını isteyerek yapılabilir: Bu a / mmm / -og, a / d / d / d / -og veya a / sss / -og? Bir varyasyon, kelimenin belirli bir sesi olup olmadığını sormaktır: Köpekte / d / var mı? Bu daha sonra, köpek hangi sese / d /, / sh / veya / 1 / ile başlar? Bu sıra, çocukları hangisinin doğru olduğunu görmek için kırkayakla üç başlangıcı denemeye teşvik eder. Ses girişini yükseltmek için abartılabilen ve uzatılabilen devamlıları kullanmak en kolayıdır. Vurgu eklemek için yineleme durdurma ünsüzleriyle birlikte kullanılmalıdır.