Bir Çocuk Nasıl Motive Edilir

İki çocuğum var ve onları parça parça sevsem de, bazen ev ödevlerini yapmak veya evin içinde yardım etmek için motive edilmeye ihtiyaç duyduklarını söylemeliyim. Bu makale, bu çocuk motivasyonunu nasıl gerçekleştirdiğimi anlatıyor. Yöntemler kendi çocuklarıma son vermedi ve eminim benzer bir durumda diğer ebeveynlere yardım edebilirler.

Taryn isimli üvey kızımla tanıştığım zamanı hatırlıyorum. Beş yaşında ve oldukça karakterliydi. Bununla birlikte, çocuk bakıcılarında çok zaman geçirdiği için ona biraz üzüldüm. Çocuk bakıcısı onu okuldan alırdı. Bazı günler annesi onu saat 20.00’ye kadar alamayacaktı.

Birkaç ay annesiyle çıktıktan sonra, Taryn’i okula götürüp onu alabileceğimi belirterek yardım etmeyi teklif ettim. Taryn, bunu yapmamı istediğini ve her şeyin kabul edildiğini söyledi.

Bu noktaya kadar Taryn, ne çok meşgul ve sık sık yorgun olan annesi ne de çocuk bakıcısı tarafından ödevini hiçbir zaman gerçekten yaptırmamıştı.

Onu aldığım ilk gün okuldan eve geldiğimizde, Taryn’e ev ödevi olup olmadığını sordum. Bana okuma klasörünü verdi. Dosyanın içinde okuması gereken bir kitap vardı. Hadi o zaman Taryn bu kitabı birlikte okuyalım dedim. Ödev yapmıyorum, diye yanıtladı Taryn. Ona bunun geçmişte kaldığını ve bundan sonra yapacağını söyledim.

Taryn’in biraz sustu ve ağlamaya başladı. Babam değilsin, bana yaptırmazsın, diye devam etti. Temelde çok güçlü olmalı ve kitabı okumasını sağlamalıydım. Okuyamadığı birkaç kelime vardı ve onları bir listeye yazdım. Sonra ona kelimeleri öğretmeye çalıştığım yaklaşık on dakika geçirdik. Bütün bunları çok sıkıcı buldu.

Daha sonra ona ağız oyunu denen bir oyun oynayacağımızı söyledim. Listeden bir kelime seçer ve tek bir ses çıkarmadan kelimeyi ağzından çıkarırdı. Neyi ağzından çıkardığını tahmin edebilseydim, bir puan alırdı ve sonra sıra bende olurdu.

Taryn bu oyundan gerçekten keyif aldı ve ertesi gün okuldan eve dönerken oyunu tekrar oynayabilir miyiz diye sordu. Elbette yapabiliriz ama önce kitabı okumalıyız dedim. Taryn bunun iyi olduğunu söyledi. Bu, ödev yaparken oynadığımız birçok oyuna veya çocukların sıradan olarak gördükleri diğer herhangi bir görevin bir örneğidir.

Ayrıca her iki çocuğuma da iltifat ediyor ve düzenli aralıklarla onları ne kadar sevdiğimi ve onlarla gurur duyduğumu söylüyorum. İyi bir okul karnesine sahip olduklarında onlara ödüller veriyorum ve belirli bir görevde başarısız olabileceklerine inansalar bile her zaman bir şeyleri önceden vermeye teşvik ediyorum. Elinizden gelenin en iyisini yaptıysanız, bence başarısızlık diye bir şey yoktur.