Tanrı’dan Kim Korkar

Kendilerine inanan diyenlerin çoğu, Tanrı’dan korktuklarını iddia ediyor. Ne anlama geliyor? Bunun hakkında biraz daha konuşalım. Tanrı’dan gerçekten korkuyorlar mı? Yanlış bir şey yaparken arkadaşlarından ve diğerlerinden korktukları kadar Tanrı’dan da korkuyorlar mı? Örneğin, bir meslektaşınız acele etmek zorunda ve posta kutusunu açık bıraktı. Ona bir göz atmayı çok merak ediyorsunuz. Etrafta kimse yoksa, yine de en azından Tanrı’nın izlediğini düşünmekten korkacak mısınız? Lütfen bunu bir düşünün.

Gerçek şu ki bizler Tanrı’dan değil, gerçek insanlardan korkuyoruz. Çok azımız dışında, çoğumuz her yerde ve her zaman Tanrı’nın varlığını her zaman hatırlamıyoruz. Bir çiftin tapınakta tek başına yürüttüğü bir evliliği ele alalım. Tanık kimdi? Tanrı. Fakat partnerlerden biri bu evliliği reddederse veya evliliği gizli tutmaya karar verirse, diğer partner tarafından herhangi bir şey yapılabilir mi? Hiçbir şey değil. Tanık olan Tanrı’ya dua etmek dışında, diğer ortak hiçbir şey yapamaz. Çünkü hiçbir insan şahit değildi. Tamamen gizliliği reddeden veya seçen ve toplumla evlilik konusunda yalan söyleyen partner Tanrı’dan korkuyor muydu? Hayır.

Bu çok talihsiz ama doğru. Yalancılar ve başkalarını ve kendilerini aldatmaya inananlar Tanrı’dan değil, yalnızca toplumdan korkarlar. Onlar için Tanrı’nın güçleri hiçbir şey ifade etmiyor. Tanrı bu tür hileleri kutsasın, çünkü onları ihanetinden ancak O kurtarabilir. Bir öğretmenin küçük bir Hintli hikayesi var. Bir keresinde tüm öğrencilerine bir kağıt parçası verdi ve kimsenin olmadığı bir yerde okuduktan sonra geri dönmelerini istedi. Öğrencilerden biri akşam geç saatlere kadar dönmedi. Öğretmen çocuğu aramaya gitti ve onu ormanın bir köşesinde buldu. Kendisine kağıtta yazılanları okumama ve geri dönmeme nedenini sordu. Çocuk cevap verdi: Kutsal Efendim, bana bunu kimsenin olmadığı bir yerde okumamı söylediniz. Ama Tanrı’nın her yerde mevcut olduğunu görüyorum. Peki bunu nerede okuyorum? Öğretmen çocuğu inancı ve gerçeği öğrendiği için alkışladı.

Doğru yaşama yolu, her yerde ve her zaman Tanrı’nın varlığını hatırlamaktır. Yaşamanın doğru yolu Tanrı’dan korkmaktır, insandan değil.