Peygamber Nedir Bugün Dünyamızda Peygamberler Var

Peygamberler hakkındaki seküler ve yaygın inanış, geleceği görebilen ve bunu birisine duyurabilen insanlar olduklarıdır, bu nedenle bazen görenler olarak anılırlar. Bu fikir kısmen doğru olabilir, bu tanımın eksik olduğu şey, size zarar verebilecek bilmediğiniz şeyler olabilir.

Şimdiye kadar bulduğum en büyük tek tanım, bir peygamberin Tanrı’nın iradesini ve öğüdünü söyleyen kişi olduğudur. Bu geçmiş, şimdiki zaman ve gelecek şeyleri içerir. İncil, peygamberin tanımını üç farklı şekilde genişletir ve bu tanıma güven verir.

İlk olarak, kehanet ruhu Vahiy kitabında tanımlanan bir şeydir. Ve ona tapmak için ayaklarının dibine düştüm. Ve bana dedi: Yapma, ben senin kardeşinim ve İsa’nın tanıklığına sahip kardeşlerinim: Tanrı’ya ibadet edin; çünkü İsa’nın tanıklığı peygamberliğin ruhudur, Vahiy 19:10. Bu tanımla müjdeyi müjdeleyen herkesin kehanet ruhuna sahip olduğu görülmektedir. Bu, Billy Graham’dan, köşede duran, bir yabancıyla Lord’la nasıl tanıştığı hakkında konuşan genç inanana kadar herkesi içerir. Bugünkü peygamberlik sözlerinin çoğunun, iki bin yıldan fazla bir süre önce gerçekleşmiş olsalar bile, başkalarına Mesih’i ve yaptıklarını anlatmaya dayandığını söyleyebiliriz.

İkinci tür kehanet, kilisede Tanrıların Kutsal Ruhunun hareketiyle ortaya çıkan bir şeydir. O kilisedeki hemen hemen herkese gelebilir, ancak her zaman yalnızca Kutsal Ruh tarafından kararlaştırılır ve yönetilir. Ancak Ruh’un tezahürü her insana kazançlı çıkması için verilmiştir. Ruh, bilgeliğin sözü bir kişiye verildiği için; bir başkasına aynı Ruh’un bilgi sözü; Aynı Ruh tarafından başka bir inanca; diğerine aynı Ruh tarafından iyileştirme armağanları; Bir diğerine mucizelerin işleyişi; başka bir kehanete; ruhların başka bir anlayışına; başka türden dillere; diğerine de dillerin yorumlanması: Ama bütün bunlar işe yarıyor ve aynı Ruh, her insana dilediği gibi ayrı ayrı bölünüyor, I Korintliler 12: 7-11. Bu tür kehanetler sadece bugünün karizmatik ve Pentekostal kiliselerinde uygulanıyor gibi görünüyor. Ancak daha geniş tanım kullanıldığında, Kutsal Ruh’un gücü altında konuşan herhangi bir vaizin peygamberlik yaptığı söylenebilir.

Üçüncü bir tür kehanet, yalnızca kehanet için atanmış değil, aynı zamanda özel olarak peygamberlik görevi verilmiş birinden gelen bir kehanettir. Ve bazı havariler verdi; ve bazıları, peygamberler; ve bazıları, müjdeciler; ve bazıları, papazlar ve öğretmenler; Azizlerin mükemmelleştirilmesi, hizmetin çalışması için, Mesih’in bedeninin terbiyesi için: Efesliler 4: 11-12. Bu peygamberlerin nasıl seçildiği önemli bir konudur ve çoğu zaman yanlış anlaşılmaktadır, bu yüzden şimdi buna bakalım.

İncil’de bugünün peygamberleri yıllar önce olduğu gibi seçilmiştir. Genellikle Tanrı tarafından bir söz veya bir vizyon aracılığıyla çağrılırlar. İncil’de bazı peygamberler bir rüya gördü; diğerleri Tanrıların sesini duydu ve diğerleri yanan bir çalı ya da dikkatlerini çeken başka bir büyük alamet gördü ve sonra Tanrı onlarla konuştu.

Benim deneyimime göre bu sadece bir rüya değil, bir dizi ve bir noktada çok özel bir mesajla gerçek bir sesti. Yeni inancımın başlangıcında bir gece üç rüya gördüm ve her rüyadan sonra uyandım ve gördüklerimi düşünerek birkaç dakika geçirdim. İlk iki rüyanın olaylarına ve manzaralarına aşinaydım ama üçüncü ve son rüyadakilere aşina değildim. Beni o kadar şaşırttı ki, dua etmek ve Tanrı’ya neler olup bittiğini anlamama yardım edip edemeyeceğini sormak için yataktan kalktım. Yeni inancımın o erken aşamasında, Tanrı’nın artık kimseyle doğrudan konuştuğundan emin değildim. Bu tür vahiylerin yalnızca İncil dönemleri için olduğunu ve çoktan geçtiğini düşündüm.

Tanrı’dan rüyaların ne anlama geldiğini anlamama yardım etmesini istediğimde en sevdiğim Noel hikayelerinden birine geri çekildim. Charles Dickens’ın Bir Noel Şarkısı’nı ve Noel’in geçmiş, şimdiki ve gelecekteki üç ruhunu hatırladım. Kafamın içine tıkladı ve cevabı gün kadar net gördüm. Kendimi ve hayatımdaki olayları bir film kadar net görmüştüm ve son rüyam dışında her şeye aşina olurken, geçmişi, bugünü ve geleceği üç ayrı rüyada görmüştüm. Sekiz gün sonra üçüncü rüyada gördüğüm olaylar mektuba geldiğinde hayatın kendisi keşfimi doğruladı.

İlk üç rüyadan sonra geleceği görmek için tek bir rüyaya ihtiyacım vardı. Tanrı’nın beni ilk üç rüya bölümünde sadece nasıl çalıştığına ve gelecekte benimle ne yapmayı planladığına dair genel bilgi eksikliğimin üstesinden gelmeme yardımcı olması için yönlendirmesi gerektiğini söyleyebilirsiniz. Aslında gelecek yüzlerce, belki de şimdiye kadar binler tarafından rüya görüleriyle dolacaktı.

Başlangıçta tüm rüyalar beni telaşlandırmıştı. Çoğu sadece kişisel ve benimle veya sosyal ortamımda ve çevremde yakın olanlarla ilgili olmasına rağmen, hepsi canlıydı ve nadiren yoruma açıktı. Çoğunlukla, gördüğünüz şey, hiçbir yöne ihtiyaç duymadan aldığınız temeldeydi. Ama tüm bu rüyalar beni korkuttu.

Pek çok rüyayı şaşırttıktan sonra nihayet Tanrı’ya ciddiyetle neden geleceğin bu kadar çok rüyasını, bazen haftada beş ya da altı kez gördüğümü sordum. Tanrı’dan bana yardım etmesini istememin ertesi günü İncilime ve Sayılar kitabına çekildim. Bu kitapta, aldığım rüyaların hacmi hakkındaki korkumu yatıştıran tek bir ayet ayeti okudum. Kutsal Kitap 12: 6 sayılarında, `Ve dedi: Şimdi sözlerimi duyun: Aranızda bir peygamber varsa, RAB kendimi ona bir vizyonda tanıtırım ve onunla bir rüyada konuşurum.

Dünyadaki olayları kişisel olaylardan çok daha nadir gördüm, ancak otuz yıldan fazla bir süre içinde hiçbir rüya vizyonumun hiçbiri yanlış olmadı. Bazı rüyalar diğerlerinden daha ayrıntılı ve uzundu, ancak en çok göze çarpan Mesih’in ikinci gelişiyle ilgiliydi. Bu rüya beni ömür boyu sürecek bir çalışmaya gönderdi ve Mesihlerin dünyaya dönmesi hakkında elimden gelen her şeyi öğrenmek için araştırma yaptı. Ben hala arayış içindeyim ve onun gelişinin bir nefes kadar yakın olduğundan hiç şüphem yok.

Kehaneti ve peygamberleri incelerken, hem kehanet hem de peygamber için bir turnusol testi olduğunu keşfettim. Her kehanetin ve ben dahil her peygamberin parametrelerini ve doğruluğunu tanımlar. Test temelde iki yönlüdür.

İlk test, kehanetler veya peygamberlerin mesajı doğru mu? Gerçekten oluyor mu? Bu testte çekişme yok. Herhangi bir tür rüyalar, vizyonlar veya mesajlar doğru değilse şapkayı asmanın zamanı gelmiştir. Hal Lindsey’nin popüler kitabı The Late Great Planet Earth’de, Bay Lindsey, Eski Ahit peygamberlerinin kehanetleri yanlışsa taşlanmaya maruz kaldıklarına dikkat çeker. Bu konuda haklıydı ama bugün insanlar, bir peygamberin ara sıra hatalı olup olmadığını veya mesajlarının Nostradamus’unki gibi örtülü veya örtülü olup olmadığını umursamıyor. Belki bugün böyle peygamberleri taşlamayacağız ama elbette onları dinlememeliyiz. Gerçek ve hata ortak değildir.

Öte yandan, çok daha yaygın ve ölümcül bir sorun, kimsenin gerçek peygamberleri öldürmekten, kötülemekten veya sadece genel olarak görmezden gelmekten alıkoymasını sağlamaktır. Kimsenin şüpheciliğini kişisel olarak almamaya çalışıyorum ve kendime C.S. Lewis’in, eğer İsa’nın bugünün kendi kendine güvenen bilim, laiklik ve benlik dünyasında hizmetini yürütmesi durumunda ne olabileceğini söylediği şeyi hatırlatıyorum. Lewis, Mesih bugün hizmet veriyorsa onu çarmıha germeyebileceklerini, daha ziyade onu yemeğe davet edeceklerini, onu duyacaklarını ve sonra onunla dalga geçeceklerini söyledi.

Tüm kehanetler için ikinci turnusol testi, önceki vahiy ile ilgilidir. Basitçe söylemek gerekirse, bugün verilen herhangi bir vahiy veya peygamberlik sözü, eski İncil peygamberlerinin, Mesih’in veya Havarilerinin her türlü ve tüm söz ve mesajlarına uymalıdır. Tanrı asla kendisiyle çelişmez. Kutsal Yazılar veya önceki vahiy temeldir ve şimdi veya gelecekte tüm vahiyler için vazgeçilmezdir. Bu doğru olduğu için bana her zaman, görme ayrıcalığına sahip olduğum birkaç dünya olayından bile bunların doğası gereği tamamlayıcı oldukları ve asla İncil’deki vahyin herhangi bir parçasının yerini almaları amaçlanmadığı hatırlatılır. Doğada İncil dışı olarak gelen kutsal kitaplara herhangi bir şey ekleme sorumluluğunu istemiyorum. Mormon Kitabı ve Yehova Şahitlerinin öğretileri gibi şeylerde buna yeterince sahibiz.

Son olarak, hiç kimsenin kendi peygamberlik çağrısını türetmesine izin verilmemesi gerektiği söylenmelidir. Kendini tanıma, kendini atama veya ilan etme gibi ifadelerden kaçınılmalıdır. Çağrı yalnızca Tanrı ve Tanrı’dan gelir. Bir keresinde birinin, Tanrı’nın peygamberlerinin yanından geçerken minberi tutanların, bankta oturan adamlar gibi olduğunu ve Tanrı’nın adamları neden kalkıp onlarla gitmiyoruz dediğini duymuştum. ?

Peygamber olduğunuzu düşünüyor musunuz? Neyin peşinde olduğun hakkında hiçbir fikrin olmadığını söyleyeyim. Çoğu insan sizi Kutsal Ruh Güvercinin güdümlü vizyonu olan bir adam olarak görmeyecek, ancak sizi yepyeni bir guguk kuşu olarak görecek. Pek çok yönden tek başınıza ayakta kalacaksınız, çünkü insanları Tanrı’ya temsil eden o günün rahiplerinin ve hizmetçilerinin aksine, yalnızca Tanrı’yı ​​halka temsil edebilirsiniz. Ama cesur olun çünkü Mesihlerin dönüş zamanı yaklaştıkça, Tanrı her zamankinden daha fazla peygamberi onun için konuşmaya ve peygamberlik etmeye çağıracak. Bu harika gerçek, kutsal yazıların bir vaadidir. Ve daha sonra, ruhumu tüm bedene dökeceğim; ve oğullarınız ve kızlarınız peygamberlik edecek, yaşlı adamlarınız rüyalar görecekler, gençleriniz vizyonlar görecek: Yoel 2:28.